Gülce Edebiyat Akımı

ÇAĞRI

AY düşer geceme nefes nefese
Martı çığlığına dönüşür zamanC:/Documents%20and%20Settings/aysel/Desktop/beyaz_kir_cicekleri_2.jpg
Var sen düşmedi bil, vay anam VAY!
AMAN aman aman, bu çılgın zaman!

Kaybolma meydandan, kaçma UZAĞA
SER postunu işte gönül dergâhı
TUZAĞA düşmeden kanat tak uç gel
Otur ağla kalbin yeterse EĞER...

GÜNEŞ’lerde yürü, hep yalın ayak
Şarkını söylesin gökte DOLUNAY
Yeniden çiçeklen, aç, ATEŞ’lerde
YAY gerilsin hele, yıkılsın saray.

AL yukardan al, al; ey Aysel’im AL
VER halkına ver, ver; Mevlâna misal.
MASAL değil hayat, katı bir gerçek
Otur ağla, gör ki ağlıyor SEHER...

(Gülce Edebiyat Akımı-Çaprazlama)