Gülce Edebiyat Akımı

Bir Elimden Babam Tutsun…!

Nasılda geçmiş geçmez dediğimiz zamanlar,
Nasılda büyümüşüz farkına bile varmadan….
Nasıl……..

Aynalar aynı ayna,
Ama gel gör ki,
Bakışlarımız değişmiş….
Siyahlar yorgun düşmüş
Beyazlarla olan kavgalarında,

Ve ilk kez beyazlar galip gelmiş
Yenilmem dediğin bu savaşta…..

Bazen düşünüp durduğum o an var ya hani,
*Ne çokta benziyorum git gide Baba’ma* dediğim
Ve derin bir iç çektiğim…..
Sanki boğazımı sıkıyorlar,
Sanki üstüme üstü’me geliyor bu dünya…..

O an gözlerimde babamın gözleri
Başımı okşayıp duran nurlu bir dokunuş,
Tenimi yakan bir sıcaklık….

Dokunma..
Ağlasın gözlerim ağlayabildiği kadar
Kime ne?
Gel yalvarırım gel artık,
Bir elimden babam tutsun,
Bir elimden sen tut Anne…

El yarası geçiyor da,
Dil yarası geçmiyor işte….

Ne yaparsan yap olmuyor..
Hamurumdan mı, suyundan mı,
Bu sus pusluğum…
Dişlerimi sıkıyorum bazen kahrımdan
Bazen yumrukluyorum sağır dilsiz duvarları….

Elimdeki kınalarım çoktan çıktı,
Kurban ederken yaktığın ellerime….
Sabır çekiyorum bazen
Babamdan gördüğüm….
Bazen tövbe tövbe diyorum….
Geçiyor mu diyorsun
Geçmiyor…
Geçmiyor, ama ahvalim
İşte böyle…

Alışmak her şeye, evet,
Alışmak hayır biliyor musun
Hasretine…..

Gel artık gel diyorum,
Bir elimden babam tutsun,
Bir elimden sen tut Anne…

Dünya bu dünya değildi bir zamanlar
Ben, bu ben değildim
Adım gibi biliyorum….

Buğulanan camları yeniden siliyorum
Her sabah….
Görebilmek adına o güzelim dünyayı,
Bir başka renk arıyor gözlerim,
Gel gör ki hep siyaha tutsak
Hep siyaha mecbur
Hep siteme dair sözlerim…..

Sevenler sevmiyor artık….
Meleşmiyor eskisi gibi kuzular,
Ne dağda kardelenler kaldı,
Nede beraber topladığımız çiğdemler…
Kışın karlar da beyaz yağmıyor artık,
Biliyor musun…..
Biliyor musun yağmurlar ıslatmıyor,

Korkuyorum…
Korkuyorum ne yapsam da….
Muhtacım şimdi
Anla beni ne olur,
Muhtacım bir sözüne….
Ne olursun duy beni
Duy artık….
Bir elimden babam tutsun,
Bir elimden sen tut Anne…

Ali ALTINLI