09/02/2012, 08:27
Üşüme yüreğim!
Mevsim hazan olsa da...
Baharı düşün; hani mavi gökyüzünde
Sonsuza kanat çırpan kelebekleri...
Üşürsen; batar gün, döner geceye
Yıl döner, aylar da… Bir bilmeceye
Yeşil döner, sarı… Sığmaz heceye
Umuda ihanet sesi karışır…
Üşüme yüreğim;
Nadastaki toprağın
Nadasta ki toprağın umut yüklü tohumunu düşün!
Barışa ve dostluğa sürgün verecek tohumu...
Üşürsen; buzlanır damarı, çatlar
Yutar umutları fay geçen hatlar
Tohum ağlayınca yoksulluk patlar
Hezeran toprağın âhı karışır…
Üşüme yüreğim;
Yemyeşil ormanda çağıldayan
Su sesini...
Berrak akan pınarı
Yeşiline su taşıyan bulutları
Güneşin yedi rengini...
Özgürlüğü ve
Yaşamın diriliğini düşün!
Düşün ve üşüme;
Seni ısıtan budur!
Üşürsen; çekilir kumu pınarın
Özgürlük türküsü duyulmaz yarın
Yedi renkli kemer sıkarsa karın
Çığlığa ilk koşan şeytan karışır...
Üşüme…
Refika Doğan-Antalya
not:
Değerli katkılarından dolayı Nuri CAN Dost’ a sonsuz teşekkürlerimle...
çok değerli şair dost, Nuri CAN’ ın " Yüreğin Üşüdüğü Gün " şiirine atıfla...