Gülce Edebiyat Akımı

Tam Görünüm: Gün Doğmadı Düşüme(BALAD)
Şu anda Hafif Görüntüleme modundasınız. Sayfayı normal görüntülemek için, buraya tıklayın.
Gün Doğmadı Düşüme(BALAD)

Hasret renginde alyans, kör yolların ışığı;
Buluttan pusu silen;
Yanağından verdiğin ilk hediyen saklımda.
Kar çiçeğine nispet, donda yakan aşığı;
Ayı ikiye bölen;
Yanağından verdiğin ilk hediyen saklımda.

Vuslat dağa dayandı yokuşunda susadım,
Gözlerim doydu kana.
Sebebine vasılsın, yaramı dağlayarak;
Dikenler arasında izledim adım adım;
Hiç bakmadın arkana,
Sürükledin gölgeni nedense ağlayarak?

Döküldü lime lime vurgun sevda gazeli,
Demir attı döşüme,
Islanan yüreğimde hicranım filiz verdi.
Kaf dağının ardına uçtu dünya güzeli;
Gün doğar mı düşüme?
Görünse Zümrüdüanka aşka yıldız düşerdi.

Kader yasak koymuyor bir name salmayana;
Vuslata varan kulu,
Volkan olup kaynayan aleviyle yoğurur.
Gitmeler çare değil sevip de kalmayana;
Yoluna yağar dolu,
İrin bağlar yarası dinmez acı doğurur.

Allah’ım sabır versin: Muradın almayana.
23.8.2008
Osman Öcal