02/11/2017, 00:31
GÜLCE EDEBİYAT VE MUSTAFA CEYLAN!
Coşkun KARABULUT
Geçen yazımda Adana- Mersin- Tarsus şair ve yazarlarının güçlerini birleştirmeleri ve daha etkin çalışmalar yapmaları için önlerindeki fırsatları iyi kullanmaları konusunda değerlendirme yapmış, temennilerimi paylaşmıştım. Hatta bu güç birliğinin Antalya’ya kadar uzamasını dilemiştim. Ben de Fethiye'de olduğum için elimi bir uzattım mı oradan Muğla ve İzmir derken bütün Anadolu’nun kucaklanması zor bir mesele değil. Zaten Adana’da yayınlanan Yaşam Sanat Dergisi İzmirli okur ve yazarların gönlünü çoktan kazanmış bir dergi.
Bu yazımda da Antalya'daki şiir çalışmalarından söz etmek istiyorum. Antalya'da yıllardır şiir üzerine çok ciddi çalışmalar yapılıyor. Şair ve yazar Mustafa Ceylan'ın öncülüğünü yaptığı “GÜLCE EDEBİYAT” şiir hareketi hem her ay buluşarak çalışmalar yapıyor hem de internet kanalıyla dünyanın dört bir yanındaki şairlere ulaşarak ilginç çalışmalara imza atıyorlar.
Şiirin yetenek kadar işçilik ve emek demek olduğunun bilincinde olan bu arkadaşlar şiir üzerine düşünüyor, yeni şiir yapıları üzerinde çalışıyor, yeni olanaklar arıyor, paneller düzenliyor ve edebiyat ortamını sürekli diri tutmaya çalışıyorlar Ama ne yaparlarsa yapsınlar, edebiyatı bulutlara uçursalar, şu anda cepten yiyen mirasyedi İstanbul ve Ankara şairlerinin gözünde yaptıklarının bir kıymeti yoktur. İşte bu nedenledir ki Anadolu şair ve yazarlarının birbirlerinin kıymetini bilmeleri ve desteklemeleri büyük önem kazanmaktadır.
Peki öncelikle neler yapılmalıdır. Her şeyden önce birbirlerinin dergilerini yaşatmak için seferber olmalıdırlar. Dergiler mutlaka yaşamalı, yaşatılmalıdır ki etraflarında insanlar kenetlenebilsinler. Sonra sık sık söyleşiler düzenlenmeli ve mutlaka üniversitelerle işbirliği yapılmalıdır.. Sözünü ettiğim bu şehirlerin hepsinde üniversite var, edebiyat bölümleri var.
Ve güç birliği yapan şehirler birbirlerinin yazarlarını davet edip, imza günleri düzenleyerek okurlarla buluşturmak için gönülden çaba sarf etmelidir. Her şehir komşu şehrin yazarını tanım alıdır elinden geldiğince.
Bunlar kolay işlerdir ama nedense kimsenin aklına gelmemektedir. Bu, samimi olmanın ve elcil olmanın da temel kriteridir. Yazarlık bundan sonra gelir.
Bu yazıda Gülce'den söz edelim derken nerelere geldik. Ama Mustafa Ceylan ve ekibi başlıbaşına bir üniversite işlevi görüyor ve şiirin sınırlarını alabildiğine zorlayarak akla hayale gelmeyecek güzellikler yaratıyorlar.
Yani şunu demek istiyorum: Yeter ki bir işte gönlün olsun. Emek verdikten sonra taşra maşra kalmadı. İnternet çıktıktan sonra sen neredeysen merkez orası!
Alo alo Mustafa Ceylan alo merkez(!)
Coşkun KARABULUT
Geçen yazımda Adana- Mersin- Tarsus şair ve yazarlarının güçlerini birleştirmeleri ve daha etkin çalışmalar yapmaları için önlerindeki fırsatları iyi kullanmaları konusunda değerlendirme yapmış, temennilerimi paylaşmıştım. Hatta bu güç birliğinin Antalya’ya kadar uzamasını dilemiştim. Ben de Fethiye'de olduğum için elimi bir uzattım mı oradan Muğla ve İzmir derken bütün Anadolu’nun kucaklanması zor bir mesele değil. Zaten Adana’da yayınlanan Yaşam Sanat Dergisi İzmirli okur ve yazarların gönlünü çoktan kazanmış bir dergi.
Bu yazımda da Antalya'daki şiir çalışmalarından söz etmek istiyorum. Antalya'da yıllardır şiir üzerine çok ciddi çalışmalar yapılıyor. Şair ve yazar Mustafa Ceylan'ın öncülüğünü yaptığı “GÜLCE EDEBİYAT” şiir hareketi hem her ay buluşarak çalışmalar yapıyor hem de internet kanalıyla dünyanın dört bir yanındaki şairlere ulaşarak ilginç çalışmalara imza atıyorlar.
Şiirin yetenek kadar işçilik ve emek demek olduğunun bilincinde olan bu arkadaşlar şiir üzerine düşünüyor, yeni şiir yapıları üzerinde çalışıyor, yeni olanaklar arıyor, paneller düzenliyor ve edebiyat ortamını sürekli diri tutmaya çalışıyorlar Ama ne yaparlarsa yapsınlar, edebiyatı bulutlara uçursalar, şu anda cepten yiyen mirasyedi İstanbul ve Ankara şairlerinin gözünde yaptıklarının bir kıymeti yoktur. İşte bu nedenledir ki Anadolu şair ve yazarlarının birbirlerinin kıymetini bilmeleri ve desteklemeleri büyük önem kazanmaktadır.
Peki öncelikle neler yapılmalıdır. Her şeyden önce birbirlerinin dergilerini yaşatmak için seferber olmalıdırlar. Dergiler mutlaka yaşamalı, yaşatılmalıdır ki etraflarında insanlar kenetlenebilsinler. Sonra sık sık söyleşiler düzenlenmeli ve mutlaka üniversitelerle işbirliği yapılmalıdır.. Sözünü ettiğim bu şehirlerin hepsinde üniversite var, edebiyat bölümleri var.
Ve güç birliği yapan şehirler birbirlerinin yazarlarını davet edip, imza günleri düzenleyerek okurlarla buluşturmak için gönülden çaba sarf etmelidir. Her şehir komşu şehrin yazarını tanım alıdır elinden geldiğince.
Bunlar kolay işlerdir ama nedense kimsenin aklına gelmemektedir. Bu, samimi olmanın ve elcil olmanın da temel kriteridir. Yazarlık bundan sonra gelir.
Bu yazıda Gülce'den söz edelim derken nerelere geldik. Ama Mustafa Ceylan ve ekibi başlıbaşına bir üniversite işlevi görüyor ve şiirin sınırlarını alabildiğine zorlayarak akla hayale gelmeyecek güzellikler yaratıyorlar.
Yani şunu demek istiyorum: Yeter ki bir işte gönlün olsun. Emek verdikten sonra taşra maşra kalmadı. İnternet çıktıktan sonra sen neredeysen merkez orası!
Alo alo Mustafa Ceylan alo merkez(!)