“ AÇIK TEŞEKKÜR ve GÖZLERİM ”


AÇIK TEŞEKKÜR
Uzman Dr. ÖZGÜR YÜCEL'e
ve
Antalya Kepez Aşır Aksu Hastahanesi Personeline
Bugün sağ gözümde meydana gelen şalozyon'u gayet başarılı bir şekilde ameliyatla gideren ve beni çok kısa sürede taburcu eden Antalya Eğitim ve Araştırma Hastahanesi Hekimlerinden Uzman Doktor Sayın Dr. ÖZGÜR YÜCEL'e ve ekibine, tüm hastahane personeline teşekkür ediyorum.
Geçmiş olsun dileklerini telefon ve mail ile bildiren bütün dostlarıma da çok teşekkür ediyorum. 01.08.2012
Mustafa CEYLAN

*
*
*
Diyordun ya hani, herşeye bakan gözlerini arada bir kapamasını bil, arada bir görmezlikten gel diye, hah bugün istediğin oldu işte. Merak etme! Bundan sonra da, hani yaş 60'ı geçti ya, bundan böyle çoğu kere kapalı göreceksin gözlerimi. Hedefine ulaştın ya, helal olsun sana, müjdeler olsun!.

Bir şarkımız vardı:

"Kapat gözlerini kimse görmesin
Yalnız benim için bak yeşil yeşil" diyen

sonra
Bir de türkümüz vardı hani:

"Ceylan gözlerine kurban olduğum" diyen.

O güzelim türküleri unuttun, bazı kara gecelerde zeytinden zeytin olan gözlerini alıp çıkıp gittin, hatırla hele! Çıkıp gittin kara gözlerinle. Niye (Elâ gözlüm ben bu elden gidersem) diyen Karacaoğlan türküsünü söylemişim diye, ardına bakmadan gecenin yarı yerinde yapayalnız koyup gitmiştin. Yum gözlerini karanlıkta, zindan karasına düş Yusuflayın ve çıkma oradan hiç diyordu için.

Oysa,
Bilmiyordun sevdiceğim Itırbanu bilmiyordun içimin şarkılarını.

"Gözlerin bir içim su/İçim yandı doğrusu" der, oturur, bağdaş kurar fakirhanemdeki sedire, benimle doya doya, siyim siyim, sessiz ve derinden ağlardın.

*
Ah Itırbanu ah!
Gözlerimi kapatsam da, iç radarlarımı kapatamam güzelim. Aşık Veysel nasıl gördü ise, ben de aynı şekilde görürüm canım. Hani biliyorsun, bir keresinde anlatmıştım. Anımsa hele.

Aşık Veysel, eşinin-sevdiğinin-bi tanesinin kendisini terkedeceğini anlamıştı da, onun ayakkabısının içine, yolda-belde aç-açıkta kalmasın diye gizliden para bırakıvermişti. O ne yüce ruh ve o ne yüce anlayıştı değil mi?

Ben sana Itırbanu, yüreğimi verdim, serdim, bıraktım. Cümle şiirlerimi ve ne kadar can evi seslenişim varsa sana bıraktım sevdiğim.

Gece...
Yumduğumda gözlerimi hep zindan karası.
İç ışıklarım o zaman daha bi parlak ve seni aramakta Itırbanu...
Bir keresinde gecenin koynunda kaybolmuştum. İşte o zaman demiştim ki:


Gecenin Koynunda
Gece saat üç kırk sekiz
Tenini arıyorum, kokun gerek bana
Çık gel neredeysen, ne haldeysen? !
Aşkın engerek bana!

Gece sat üç kırk dokuz
Hasretin içimde sonsuz...
Çılgınım, deliyim yollara düştüm
Geceler kar, geceler buz...

Gece sat üç elli
Seni, sadece seni sevdim, yüzümden belli
Zıpkın olup saplandın ciğerime
Bendesin temelli...

Gece saat üç elli bir
Gel, gel artık koynuma gir!
Aklım iflâs topunu atıyor
Beynimi çevir...

Gece saat üç elli iki
Öldüğümde anımsarsın belki
Nefesin gül açıyor kalbimin toprağında
Sevmek mi senin ki? ..

Gece saat üç elli üç
Kahrolası ayaklarım sana koşuyor
Peşimde gece bekçisinin düdüğü
Sırtımda seneler hörgüç...

Gece sat üç elli dört
Kırdım kalemi, sensizlik başa dert
Aşkının fırınına düştüm, neyleyim
Ateşinle üstümü ört...

Gece saat üç elli beş
Hastane önünde mahalleli, ağlaşır bacı-kardeş.
Baykuş sesinden çöker çatılar;
Cennet hesaplı, Cehennem beleş...

Gece saat üç elli altı
Tenini, kokunu arıyorum; çağ kısaldı.
Çık gel neredeysen bir tanem? !
Buselerin masaldı... Mustafa Ceylan
*

Evet, Itırbanu...
Gözüm gözünde.
Gözlüyorum yolunu, gittiğin yola bakmaktayım hep, döneceksin diye.
Göz göz olmadan yaralarım, duy çağrımı da yedi kat yerin dibindeysen de çık gel, n'olursun!
Seni bekliyorum seni, unutma...


MustafaCeylan "





Ah be hocam!..

Başlığa bakarak sıradan bir teşekkür ve kısa açıklayıcı not zannettiğim yazınız karşısında nutkum tutuldu! Hele içine serpiştirilen o sımsıcacık şiirler, bağlantılarıyla...

Böyle bir çığlık, böyle bir iç döküş karşısında nasıl yorum yapabilir, harfleri, sözcükleri tamı tamına nasıl yerine koyabilir ve yüreğinizdeki yanardağ patlayışlarını nasıl ifade edebilirim ki?

İşte bu yüzden naçar kaldı kalemim, özüm sustu... Ve böyle bir samimiyet, böyle bir doğal akış karşısında eğilerek saygıyla; evrenle birlikte iç sesinizi duymaya, anlamaya ve o sesteki tınılarla -bütün karmaşıklığına rağmen- insan denilen yaşamın vazgeçilmezini, yaşamın süsünü, anlamını özümde kelebek kanatlarıyla hissetmeye çalıştım. Artık ne kadar başarabildiysem!.. Zira, en iyi dost, en doğru anlak yine şairin kendisi, kendi özüdür, kendisine!

Güne düşen bu samimi haykırışların değerli usta kalemine saygı ve dostlukla...