“ DİLİNİZE SAHİP OLUN ”
Dilinize Sahip Olun


Bir dil bir insan deyince attık kendi dilimizi!
Çokbilmiş görünmek için düştüğümüz hâle bakın...
Kalk artık ey Gazi Hünkâr, bir gör bizim hâlimizi!
Başımıza taş yağacak sanırım kıyamet yakın...

Artık vedalaşmalarda yok Allahaısmarladık...
Hadi “bay” da olmuyorsa “çav” neyinize yetmiyor!
Renklerimiz de uymadı, solaryumda esmerleştik.
“Tenkû, danke, mersi boku,” o da mı para etmiyor! ?

Ülkemizde yabancı dil konuştuk hep yarım yarım,
Birbirimizi anlamak elin gâvuruna kaldı...
Gâvuristandaysa Türkçe, kim ne anladı sorarım?
İçerde de dışarda da dilimiz çamura daldı...

Ana dil isteyenlere verin olsun ana dilli.
Zaten konuşmuyorlar mı evde, kahvede, sokakta?
Devletin tek dili olur, o da Türkçe, adı belli!
Ancak böyle anlaşılır söylenenler bir solukta...

Milletleri millet yapan kanı değil, önce dili.
Hiç duydunuz mu serçenin öttüğünü öyle gak, gak?
Yaşamak isteyen millet keser mi bindiği dalı?
Bülbül ile karganın da arasında vardır bir fark...

İnsanlar da farklı, farklı, zaten özellik burada!
Anlaşmada ilk öncelik kendi arasında türün
Farklılıklar zenginliktir işte güzellik burada!
Herkesin ayrı tadı var Hak yaratmış bakın görün...

Sözlerim ikilik değil, aksine yetmiş ikilik!
Yetmiş iki millet varsa, çözümü de gelin bulun.
İki dil arzulayanlar işte o esas ikilik!
Kaç dil bilirseniz bilin, dilinize sahip olun...

Antalya–2011/04


halilşakir "






Yaban hayattan toplumsal hayata geçerek sosyalleşen insan; çekirdek aileden toplumsal yaşama uzanan bir yelpazede bir takım değer anlayışları geliştirmiş ve bunları olabildiğince korumaya çalışmıştır. Süreç içinde insanın hayata - hayatın insana kattıklarıyla hızlı ve akışkan bir dönüşüm yaşanmış, Bu çerçevede değerler / değer anlayışları / değer yargıları ve aidiyetlik duygusu da inişli çıkışlı zikzaklarıyla başabaş yükselmiş insanın / toplumların yükselişiyle.
Gelelim şiirin konusu olan dil meselesine...

Yemek, içmek, barınmak kadar önemli ve vazgeçilmezdir aidiyetlik duygusu, insanoğlunda. Aidiyetlik duygusunu pekiştiren - olmazsa olmaz- üç önemli etmen; VATAN dediğimiz; UĞRUNA CAN VERİLECEK KADAR sahiplenilen sınırları belli bağımsız toprak parçası, Anayurt.
Bağımsızlığın ifadesi olarak göklerde dalgalanan -bir bez parçasından çok daha derin anlamlar yüklenen- BAYRAK.
Ve yine o toprağa, VATAN' a gönül bağı / vatandaşlık bağlarıyla bağlı halkların birbirleriyle iletişimini , kaynaşmasını, bütünleşmesini sağlayan, bağımsızlık ifadesi DİL birliği.

Bir milleti MİLLET yapandır; VATAN-BAYRAK VE DİL...

Bu üç vazgeçilmez öğe, nicellikten çok daha derin anlamlar yüklenerek yüceltir üzerinde yaşayan halkları, milleti.
Olmazsa olmaz paydalarımızdır; Vatan, Bayrak ve Dil.
Üzerinde yaşayan insan kalabalıklarının görüşleri, zevkleri, beklentilerinin değişkenliğine rağmen bu üç ana öğe ORTAK ve VAZGEÇİLMEZ PAYDA olarak kaynaştırır , birleştirir bir TEK gerçekte; TÜRKİYE' m gerçeğinde buluşturur.. Bu üç öğenin biri diğerinden daha az değerli ya da değersiz diyemeyiz! Üçü aynı anda ve birarada olduğu sürece anlam kazanır, kıymetlenir ve üzerimizdeki can gömleklerimizi çıkarıp attıracak kadar bağlar sevgi bağlarıyla bizleri.

Dil bir kimliktir. Bir kendini ifade ediş, varoluş, özgürlük ve bağımsızlık simgesidir! Kendine ait bir dili olmayan bir millet millet değildir! TÜRK kimliğinin imzasıdır TÜRKÇE' miz.
Hızla yozlaşan bir çok değer gibi, dilimizde yozlaştırılmış, gitgide özentiyle dolu bir neslin hâlâ derinliğine inemediği basit bir konuşma, iletişim aracı haline gelmiştir. Oysa ki dilimizle anlam kazanır VATAN VE BAYRAK kavramlarıyla MİLLET' imiz...
Kültür yozlaşması türlü şekillerde ve çok hızlı gelişen bir olumsuzluktur. Önemsenmemesi karşısında bağımsızlığın kaybedilmesine kadar bir süreç söz konusudur. Bu yozlaşının kilit noktası -devletin sorumlulukları kadar- yine biz bireyleriz .

Çokça önemli bir konuya vurgu ile güzel göndermelerde bulunmuş şairimiz. Ve herkesin üstlenmesi gereken sorumluluklara dikkat çekmiş.

Duyarlı, onurlu kaleme saygı ve dostlukla...