“ DOSTA MEKTUPLAR 3 ”


Sevgili Mustafa ceylan dosta mektupların en meraklı okuyucusu olacağını yazmış. Ben de madem meraklıları var diye yazmaya devam edeceğim bu abuk-sabuk satırları. 2012 yılı temmuz ortalarında sıcaklardan yatak odamda uzanıp birşeyler yazmak o kadar zor ki, madem dostlar istiyor yazalım bari diye oturduk bilgisayarın başına. Neler mi yazayım. Temmuz sıcaklarını yazacak halim yok elbette. Meteoroloji uzmanı değilim, hiç de anladığım bir konu değil. Sadece eskilerin ata dede bilgilerinden başka bildiğim birşey yok meteoroloji ile. Aslında onların söylediklerinin meteorolojiden daha isabetli olduğunu hemen söylemeliyim. Çünkü onların takvimi bin yılların birikimi olarak dilden dile gelmiş ve hiç şaştığını görmedim.
Neyse şimdi bırakalım meteorolojik bilgileri de biraz bizim edebiyat sitelerinden de bahsedelim istiyorum. Hergün durmadan edebiyat siteleri açılıyor, kimi kendi egosunu tatmin amacıyla, edebiyat alanında bir isim yapmak arzusundan, kimi gerçekten Türk edebiyatına hizmet amacıyla açılıyor bunların biliyorum. Her ikisinin de edebiyat dünyamıza hem katkılarının olduğunu hem de zarar verdiğini de belirtmek istiyorum. Çünkü edebiyatımızın gelişmesi ve yeni şair ve yazarların ortaya çıkarılması açısından bulunmaz bir medya aracı oldu internet. Hoş herkesin interneti var mı diyeceksiniz elbette yok ama dünya istatistiklerine baktığımızda internet kullanımı alanında Türkiye''nin iyi bir yerde olduğunu da görüyoruz. O zaman demek ki internetin edebiyat ve sosyal hayatımıza katkılarının yadsınamaz olduğunu da kabul etmekten başka çaremiz yok herhalde.
Konu edebiyat denilince 43 yıldır karınca kararınca uğraşıyorum yazıp çizmeye. Sayısını bile bilmediğim yazı ve şiirler yazmışımdır. Bunların çoğunun adını ve nerelerde yayınlandığını bile unuttum gitti. Ama internet dünyasında hayli yer aldığını da söylemek durumundayım. Şöyle google arama motorunda bir "sabit İnce" yazınca bunu da görürsünüz zaten.
İlk olarak yazmaya lise yıllarında edebiyat öğretmenim Hatice Altun'un teşvikleriyle yazı yazmaya başladım. O çocuk denilecek yıllarda bir öğrencinin okul gazetesinde yazısının çıkmasının sevincini hepimiz tahmin ediyor ve yaşamışızdır. Ben de öyle mutlu oldum ve havalandım ki, bu iyi de olmuş benim edebiyat dünyasıyla buluşmama neden olmuştu. Devamlı okuyordum okudukça yazmak isteği doğuyordu. Yanılmıyorsa 1969 yıllarıydı İstanbul da tüm Türkiye'de yayınlanan Bizim Anadolu gazetesini okuyordum o yıllarda. Herkesin değişik yazıları yayınlanıyordu. Kendime güvendim ve "Milli Eğitimimiz ne alemde" konulu bir makale yazıp gazeteye gönderdim. Tabii ki hergün yayınlanacak mı diye merakla gazetecide gazetenin gelmesini bekliyordum. Birgün işte olan oldu ve yazım 2. sayfada yayınlandı. Böylece ben de edebiyat dünyamıza adım atmış oldum. Arkasından yazmaya devam ettim. Gün geldi İstanbul da üniversiteyi kazanıp kayıt yaptırdım. İstanbul da tek bildiğim de gazetem vardı. Hemen oraya gittim Rahmetli M.Ali Yörük, Necdet Sevinç gibi yazın ustalarıyla tanıştım. İş arıyordum ve sonunda gazete de işe başladım. Hem de istihbarat da yazı yazıyor, yazıları kontrol ederek gazete de yayınlanmasına çalışıyordum. Bitmeyen anılarım oldu. Daha sonra Tercüman gazetesine muhabir olarak geçtim, ondan sonra Hergün gazetesine istihbarat şefi olarak başladım ama 6 ay sürdü. Hem gazeteciliği hem de gazeteyi bırakıp Kayseri'ye döndüm. Uzun hikaye tabii burada anlatmak uzun sürecek. Ama zaman zaman hatırladığım anılarımı dosta mektuplarda yayınlamaya ve yazmaya devam edeceğim. Yeni bir mektup da buluşmak üzere selam ve sevgiler dostlarım...


sabitince "




Ne güzel! Zamana yolculuk yapıyorum sayenizde Sabit Bey...

Günümüzde nostalji denilen geçmişin, mazinin o naftalin kokan sandıklarından çıkarılan el değmemiş çeyizlerine benzetiyorum mektupları ve içeriğindekileri.

Çok severim Naftalin kokusunu! Şöyle hafiften evin bütün köşe bucağına sinmesi, giysi dolaplarını, çekmecelerini her açışımızda o kendine has kokunun burnumla buluşması inanılmaz güzellikte...

Siz, içinizden geldiği gibi ve anımsayabildiğiniz kadarıyla yazmaya, bizler okumaya devam edelim; kendimizi ve -dönem dönem- bir devri bulup yaşadığımız mektuplarınızda.

Saygı ve dostlukla...