“ İŞTE ÖYLESİNE ”
alışamadım sensizliğe
ne tadım var ne tuzum
son zamanlarda hem huysuz hem huzursuzum
gündüzleri idare ediyorum da
gece damarlarımdan geçmeye başlayınca
dertler paylaşacak birilerini arıyor
omuzunu özlüyor başım
nasılsın diye sorma hiç
cevap aynı bildiğin gibi
hani denir ya olmasanda iyi
iyiyim bende iyi
işte öylesine

vakti geçtiğinden mi nedir
fesleğenler çiçeklenmeye döndü
benizleri pek bi solgun bugünlerde
sabah akşam suluyorum ihmal etmeden
neşesiz zoraki gülüşler yüzlerinde
sağolsunlar yine kara sinekleri sokmuyorlar eve ama
keyifsizler sanki
işte öylesine

sokak lambaları eşlik etti yalnızlığıma bu gece
kalbimden bir tarafı kırılmış incinmiş
oyuncaklar yapıp astım gecenin yüzüne
yıldızları saydım tek tek
çok fazla değillerdi gökyüzünde
bulutlar perde perde inmiş yüzüne
pek de huzursuzlar
herbirinin gözlerinin feri kaçmış
arada ışıldasalar da
işte öylesine

havanında tadı kaçtı
rüzgar sert sert vuruyor yüzüme
yağmur mu bastıracak ne
hadi bir gece yarısı çık gel
gel de
kalbimin acılarını üfle

işte öylesine




15,08.2012/izmir
ferhan erdoğan

sevenlere selam olsun"





Şiirin içtenliği, sıcaklığı, doğallığı öylesine muhteşem ki...

Tekrar sanatı bazen kaçınılmaz olabiliyor şiir içinde, zaman zaman. Doğru noktada, doğru ses ve sözcükle yapıldığı sürece şiirin akışını, melodik yapısını aksatmadan finale değin sürüklüyor okuru kalp çarpıntılarıyla; bazı hüzün bazı neşe ile...Aksi taktirde tırmalıyor kulağı o gereksiz tekrar...

Burada doğru yer ve sözcükle yapılmış elbette bu tekrarlar. Meselâ; "rüzgar sert sert vuruyor yüzüme" gibi...


Şiirdeki dayanılmaz özlem, kırık duygular, şairin ruhundaki boşluk, melankolik duygular öylesine kuvvetli vurgulanmış ve samimiyetle dillendirilmiş ki...

Şiir, ayrılık üzerine kurulmuş. Sevgilinin ( ölüm veya bir başka nedenle) ayrılığıyla boşluğa düşen şair, o' nun yokluğuna alışamamakta, istese de o yokluğun yarattığı burukluğu, kırık duyguları içinden silip atamamakta! Giden sevgiliye duyulan tutkulu aşk, güçlü sevgi bağları, o' nun geride bıraktıklarına yüklenen değerle, gösterilen ilgi ve sevgi ile bir ölçüde yaşatılmakta, canlı tutulmakta...

Ben, bu şiiri yorumlamıyorum değerli şair! O sımsıcacık kaleminiz ve içtenlik dolu duygularınızla yarattığınız vefa, aşk, sevgi, saygı bağlarını birebir yaşadım her bir dizenizde, doğaçlama...Bu yüzden, sizi bütün içtenliğimle kutlamak istiyorum, bana bu duru ve örselenmemiş duyguları dizelerinizle yeniden yaşattığınız; günümüzde kirletilen değerlere bu derece sorumlu ve özenli itina ile kucak açtığınız için!


Lûtfen! Yazmaya devam ediniz!

Her dem saygı ve dostlukla...