“ KISA MENZİL ”
Kısa Menzil
______________Kurtuluş Savaşından

İstiklâl harbinde, Anadolu’da,
Ardahan, Edirne, Gelibolu’da,
Kahraman ecdadım elinde silâh,
Dilinde tek bir söz var: Allah, Allah!
Vatanı kurtarmak için düşmandan,
Vatan için şehit olmak imandan...
Hattı müdafa yok, sathı müdafa,
Eli silâh tutan girer de safa,
Atılır koşarak düşman üstüne
Güveni Allah’a ve süngüsüne...

İşte o savaşta, doğu cephesi:
Topçunun desteği, kıt cephanesi…
Kâzım Karabekir Paşa komutan,
Yiğit dadaş orda yazar bir destan...
Hesapta topçumuz destek yapacak
Dadaşım en önde, satıh kapacak.
Kahraman topçunun topları eski,
Yivsiz, setsiz topla bu harp bitmez ki...
Komutan, canhıraş emir yağdırır:
Ateş! Ateş! Diye zıplar bağırır;
Tekmil-i batarya, tahrip danesi!
Nerede topçunun o efsanesi?
Atar mermileri, menzil kısa off!
Yıkılır dadaşım, ayakta Moskof...
Başına düştükçe şarapnel bir, bir
Dadaşım getirir ihlâsla tekbir!
Bataryaya ünler: "Ula nedirsiz?
Hesapsız, ayarsız, bizden habersiz
Öyle kısa menzil ateş atirsiz,
Gafil avlar bizi telef idirsiz! "
Top kırıp geçse de yiğit dadaşı
Bir ölür dirilir bin din gardaşı.
Kısa menzil ateş etse de toplar,
Dadaşım titrer de kendini toplar,
Kapar yerde duran paslı piştovu
Arpaçay a döker hain moskovu...

Sen, ey Türk Gençliği, tanı atanı!
Onlar ne güçlükle eşsiz vatanı
Tüm düşmanlarını getirip dize,
Kurtarıp emanet ettiler size...
Siz tam ayarlayın menzilinizi
Maziye örtüp de gözlerinizi,
Bir de sözünüzle telef etmeyin
Övünün onlarla, esef etmeyin...

Konya/ Ereğli-1977 Halil Şakir Taşçıoğlu

"BİZİM ELLER" kitabımdan alınmıştır...


halilşakir "






Öncelikle bugün, ulusal gün ve bayramlarımızın geniş halk katılımıyla ve coşkuyla kutlanmasını yasaklayan zihniyete sitemimle…
Destan yazmak, hele ki “Kurtuluş Destanı” nı yazmak kolay bir iş değil! Belki nesir olarak duygu ve düşüncelerimizi daha kolay ifade edebiliriz ama koca bir destanı manzum söylemlerle mısralara, hecelere sığdırmak, anlatılmak istenileni özüyle anlatabilmek gerçekten de kolay değil!
İşte Halil Şakir Bey, bu zor olanı başarmış, anı, o sahneleri iliklerimize kadar hissetmemizi sağlamış… Bu destanın bizim için hayatiyet önemi çok başkadır! Bu yüzden okurken alışılmış bir şiir okuyuşu değildi benim ki de…
Şiirin vurguladığı ulusal ve manevi değerler bağlamında anlamı dolayısıyla imlâyı geçeceğim,; teknik olarak hece vezni ile yazılmış olup, üç kupleden oluşmakta:
On mısralık 1.ci kuple : (a/a/b/b/c/c/d/d/e/e) şeklinde;
Yirmi altı mısralık 2.ci kuple ve sekiz mısralık 3.cü kuple de tıpkı birinci kuple kafiye yapısı gibi ikişer ikişer ardışık bir sıra ile yapılandırılmıştır.

Şiir, içerik olarak -genel anlamda- Kurtuluş Savaşı’ nda verilen mücaleyi; özelde ise, Doğu Cephesi’ ni ve bütünüyle Türk Askeri gücü ile ülkenin içinde bulunduğu durumu anlatmakta.
İçeride ve dışarıdaki ihanet odaklarınca paramparça edilip parsellenen ve yokluklar- yoksunluklar içinde savrulan ülkemin hangi badirelerden geçtiğini, nasıl bir ruhiyat içinde ve kimlere karşı mücadele verdiğinin destanı…
Türk Askeri ve Türk Milleti’ nin, - salt imân gücüyle - savrulan değerlerini, varlığını, ülkesini kurtarmasının mümkünatlığını ve bunun nelere mal olduğunu anlatıyor…

Şiirin ikinci ve gelişme bölümünde;
Kurtuluş Savaşı’ nın -o yüreklerde hâlâ acısı silinmeyen “Doğu Cephesi”...
Bir yandan İtilâf Devletleri’ yle etrafı sarılmış, paramparça... Bir yandan sözde İttifâk Devletleri… Ve Ermeni çetelerini kullanarak fitili içerden ateşleyen Rusya…
Bir yanda çoktan düşmana teslim olmuş İstanbul’ un; memleketin her bir noktasındaki askeri araç ve gereçlere el koyması ve askerin hareketini kısıtlaması ile kendi basiretini bağlaması, Mustafa Kemal ‘ e öfkesiyle düşmanın eline koz vermesi… Ve yokluğun sırıtan dişleriyle ayazlı gecelerin karanlığına, buzlanmış karın bağrına gömülen insan sıcağı, memleketimin gencecik fidanları Memed’ lerin, içinde bulunduğu durum fotoğrafı ve bütün bu olumsuzluklara inatla kazanılan zafer…
İşte bu ahvâl ve şerâit içinde kazanıldı zaferler ve ülkem bugünlere bu iman gücüyle, bu birlik ve bütünlenişle geldi! Ve bugün!..
Final bölümü, oldukça anlamlı mesaj yüküyle etkileyiciydi.
Şairin, Erzurum’ un o sıcacık yerel diliyle duygulara eşlik etmesi ayrı bir güzellikti.
Bir varoluş destanının, yine destanla mısra mısra hecelere nakşedilişi şiir; maneviyatla birlikte yiğitlik, kahramanlık ve vatan kavramlarının vurgu ile öne çıkarıldığı bir insanlık dersi…

Değerli şaire saygı ve dostlukla…