“ KÖR SEVDAMIN KÖR KIZI ”
Ellerin buz kesilmiş, gözlerin çiğ tanesi,
Git dersen gideceğim, başka bir çarem mi var?
Sen ki vazgeçilmezim, canımın imdat sesi,
Kanattığın yaraya başka bir merhem mi var?

Gidersen yine döner o ahuzar hallerim
İçki bardaklarını yar sayar boş ellerim
Ben bu saatten sonra kime bebeğim derim?
Izdırap kuyruğunda sevmeye sıram mı var?

Hadi, ardına bakma,yık git gönül dağımı
Ayrılığa kurban et mutluluk adağımı
Dilin nasıl söylüyor mesut olacağımı,
Kör sevdamın kör kızı, felekle aram mı var ?

En büyük yeminimdi senden başka sevmemek
En büyük mutluluktu her kahrına he demek
Başkasını bulursun, unutursun ne demek?
Sensiz adım atmaya yetecek sürem mi var?

Dinle bir tek gerçeğim, dinle hırçın çiçeğim
Ya hergün içeceğim, ya candan geçeceğim
Birazcık seviyorsan gitme kara böceğim,
Bir düşün senden başka gidecek yerim mi var?

Bayram Mecit "





“Dinle bir tek gerçeğim, dinle hırçın çiçeğim
Ya hergün içeceğim, ya candan geçeceğim
Birazcık seviyorsan gitme kara böceğim,
Bir düşün senden başka gidecek yerim mi var? “

Şiir de ne şiir ama!..

Gözünün önünde yanan yüreği göremeyen göze bakan kör denmez de ne denir? Elbette şair, haklı sitemlerle bu sıfatı yakıştırmış sevgiliye!

Her mısra göğüs boşluğumda yankılandı, dalga dalga vurdu kıyılarımı adeta!

Bu nasıl bir sitem, nasıl bir aşk, nasıl derin bir duygudur ki; mısralara insan nidâsını, özlemini, beklentisini, umudunu, öfkesini, sevgisini nakış nakış işlemiş, ete kemiğe büründürmüş!

Üstelik hem 7+7= 14’ lük hece ile

Hem de beş dörtlük sayısıyla; tempoyu düşürmeden, anlamı parçalamadan ve heyecanla okuru sürükleyerek aynı kırık duygularla finale taşımış şair.

Kutlarım bu değerli dörtlüklerin naif, Beyefendi kalemini!

Saygı ve dostlukla…