“ NİYAZ ”

Razıyım verdiğin herbir cefâya
Yeter ki gönlümü yıkma Allah'ım
Yer yok bedenimde başka şifaya
Kerem et, içimden çıkma Allah'ım.

Dertlerin devâsı, şifâsı Sensin
Her Allah diyene şeksiz yetensin
Sen ki kâinata düzen verensin
Benim gafletimden bıkma Allah'ım.

Rahatı severiz, gökte gözümüz
Sanki toprak değil bizim özümüz
Varsa tutulmadık birkaç sözümüz
Bizi huzurunda sıkma Allah'ım.

Niyâzım budur ki; tutula sözüm
Kulunda olmuyor Sendeki çözüm
Aslında ricaya kalmadı yüzüm
Affının dışına atma Allah'ım.

Enver'im bilirim günahımız çok
Tezelden kendini hale yola sok
Senden gayrı elden tutanımız yok
Cehenneme atıp yakma Allah'ım...


Fatih-İST. 21.03.2011 Enver Özçağlayan

Aksakal "





Tam bir AŞK hali! Tasavvufi aşk elbette! Özüyle Tanrı' sına, Allah' ına adanmış bir yüreğin samimi, masum ve derinden gelen istençleri, haykırışları...

Öyle ki; Bitimli ömrün karışacağı son mevkii, son kucak ayak ucunda, dipteki toprak iken; hep göğe bakıyor gözler; hiç kapanmayacakmışçasına...

O yürek ki; O' nun vereceği her çileye râzı, yüreğindeki o aşk' ı yitimeme uğruna!


Değerli usta, Enver Bey' in kaleminden seviyorum bu tür Tasavvufî şiirleri! Bütün içtenliğimle ifade etmeliyim ki; bu kaleme yakışan ve özüme akan her bir sözcük son derece samimi gelmekte bana, dinginlik vermekte.

Kendi yıldızını ararken başka yıldızlara da yoldaşlık eden derin ve samimi kaleme her dem saygı ve dostlukla...