“ ŞİMDİLERDE ”
O güzelim serviler döndü birer iğdeye
Geçti Bor'un pazarı, sür eşeği Niğde'ye
Namdar Rahmi Karatay



Dedikodu başta taç, riya gidiyor gırla,
Kırtasiyeden kalem alan diyor ki; "hırla"
Şair mi arıyorsun? Sanal alemde, tırla
Pehlivan (!) ağırlıyor, döşekler şimdilerde...

Öz dilinden özürlü yazı yazan, yazar var.
Ehliyetsiz kalemden, mahirine azar var.
Geçse Bor'un pazarı, Niğde'de de pazar var.
Şiirlere (!) konuyor, böcekler şimdilerde...

Edep kurtulamıyor başına gelen zûlden,
Edebiyat dünyası, bizar savrulan külden.
Sanmayın ki, merkepler kalktılar tedavülden;
Moda, (!) iki ayaklı eşekler şimdilerde...

İplik pazara çıkar, yağ kesilir hoşafta;
Hem kel, hem fodulları teşhir etmeli rafta.
Ve haliyle gerekir üstlerine bir yafta:
"Balet" (!) diye anılsın, köçekler şimdilerde...


Tayfun Erkan-Ozan Ertay
Alanya, 04.Eylül.2012



Naziresiyle şiire anlam katan Mustafa Ceylan Hocama teşekkür ve saygılarımla

Şair o kadar çok ki, has şiirim neden az
Üzülmüştür kalemler, boynunu bükmüştür saz
Edeptir, edebiyat; bilmiyor ki utanmaz
Balçıkla örtülüyor gerçekler şimdilerde

Posa, taklit, yasyavan, gölge vardır peşinde
Isınmaz bir gariban buz dağı ateşinde
Güya hicvi resmeder üç beş kelâm içinde
Tezekten tabancada fişekler şimdilerde

İnternete bir bakın, karmakarışık durum,
Şair ile milletin arasında uçurum
Yaşa, varol, tam puan; işte sana bir yorum
Kirle pasla kaplanmış mercekler şimdilerde

Çile çekiyor Türkçe, öyle berbat halimiz
Molla Kasım olmuşuz, öfke saçar dilimiz
Asitli sözler ile kurutulmuş gülümüz
Açılır gözyaşıyla çiçekler şimdilerde

Mustafa Ceylan


OZAN ERTAY "










Daha çok toplumsal konularda yazılan;
Yolunda gitmeyen, ya da işlevini/işlerliğini kaybetmiş toplumsal ve/veya siyasal mekanizmaya işlerlik kazandırma;



Toplumdaki olumsuzluklara ayna tutarak (toplumu-bireyleri, yönetimleri ) sarsma, bilinçlendirme ve hatalarının farkına varılarak bunların telafisine yönelik “Hiciv-Taşlama-Yergi” gibi eleştirel sanat dalları olmasa idi; bugün, (toplumsal ve küresel olarak) bu çizgide, bu varlıkta ya da anlayışta, bu bilinç düzeyinde olamayacaktık belki de!

Hep istemişimdir, Hiciv şiirleri yazabilmeyi. Fakat bunun da ayrı bir maharet, ayrı derinlik gerektirdiğinin bilincinde olarak; bu konudaki yetersizliğimi görüyor, hakkıyla yazan kalemlerin önünde saygıyla eğiliyorum; gurur duyuyorum, bu sanatı lâyıkıyla söze dökebilen yeteneklerle!



Usta kalemlerden damıtılarak çıkmış Hicivleri okumak bir başka.



Hemen herkesin bir şekilde ucundan tutup çekiştirdiği, içi dert dolu edebî küfenin içindeki gereksiz ve yıkıcı yaban otlarını ayrıştırma çabası;



Ve koca koca insanların enaniyet duygularına yenilerek, akla hayâle gelmeyecek sanal ve söz oyunlarına tenezzülle; emek ve iyi niyet dolu çabalara kibrit çakma gayretleri daha da başka üzüyor, ürkütüyor, uzaklaştırıyor beni bu tür paylaşım platformlarından! Keşke, kimselere ve emekle ortaya konulmuş eserlere, çabalara zarar ziyan vermeksizin; kalemlerini, emeklerini şiirin ve insanlığın ve bu bağlamda -maddi manevi- külfetle oluşturulan bu gibi yerlerin hak ettiği çizgide ve insan onuruna yaraşır şekilde ayakta kalmasına harcasalar, ne olur yani?



Ne olur yani; insanın özünü kirleterek, zarar verici duygu ve düşün çiçekleri açtıran ve kimselere –zarardan başka- faydası dokunmayan benlik duygularından arınarak, dostça ve karşılıklı saygıya dayalı edebî paylaşımlara aralansa yürekler, kalemler, uslar, ne olur?



Ne olur; şu özümüze, şu kendi küçük hikmeti büyük yüreğimize azıcık kendimizi sevmek kadar karşımızdakini de sevebilme duygu ve düşüncesini zikredebilsek; bunun rüzgârıyla daha dostça, daha paylaşımcı ve edebî eserlere birlikte imza atsak, ne olur?



Karşılıksız sevgi olmaksızın saygının da filizlenemeyeceği; bir insanı sevmeden de ona saygı duyulabileceği gerçeğini anladığımız zaman her şeyin çok daha farklı yeşereceğini unutmamalıyız!



Bilemiyorum; insan insana zarar vererek nasıl bir tatmin, nasıl bir mutluluk duygusu yaşayabilir? Anlayamıyorum! Neyse…

Muhteşem kalemlere ve yorumlara özümden binlerce sevgi, saygı ve takdir duygularımla, dostça…