“ SİTEM ”
Bilmiyorum bu nasıl iç kemirici bir his,
Sanki içim kanıyor! Öyle boynu bükülü;
Garip bir haldeyim de sebebi koca bir giz!
Yüreğimin üstüne paslı bir mıh çakılı.




Gözlerim dolu dolu ruhumda medcezirler,
Yol yol iz yapmış işte sildiğim gözyaşları.
Mutluluk tablosunu bilmem nasıl çizerler?
Yalnızlıkla devirdim şu ömürden yaşları.


İncecik dal aradım; tutunabilmek için.
Kırılıp da kıymığı saplandı ellerime,
Güvenip sarıldığım vurdu sırtımdan niçin?
Dostlarım attı tuzu goncayken güllerime !


İçime ata ata dert sahibi de oldum,
Kimse demedi bana ''Sen haklısın aslında''
Mevlam! Sen al hakkımı savunmasızca kaldım,
Gücüm kalmadı artık hayatın bu faslında!


Ah ulan yalan Dünya senden alacaklıyım!
Bu dünyada ezildim mahşerde yüzüm gülsün,
Hep böyle boynu bükük aciz kalacak mıyım?
Çivin çoktan çıkmış da sen farkında değilsin.


Haklı iken haksızım; suçsuz iken suçluyum.
Nerdedir adaleti Dünya denen şu yerin?
Akranlarım simsiyah; ben ağarmış saçlıyım,
Anladım ki ölmeden bilinmezmiş değerin!


Geç bilinen değeri n'edeyim ben ölünce,
Beni yarim değil de börtü böcek sarınca,
Acır da yemezler ki çektiğimi bilince,
Davacı olur sizden üstümdeki karınca!


SESSİZ PERİ


SESSİZ PERİ "




Biriktire biriktire derya olmuş onca yük...

İstese de şair, taşıyamıyor...Omuzları taşısa ruhu taşıyamıyor...

İnsan kendi yükünü bir şekilde taşıyacak, kabullenecek gücü bulabiliyor da kendinde; çevresini bir halka gibi sarıp sarmalayan haksızlıkların, adaletsizliklerin, dönekliklerin, ayrılıkçı, riyâkar ve sevgisizlerin yükünü taşımakta zorlanıyor, acz içinde kalıyor! İsyan dalgaları vurdukça vicdanın kıyılarına, koparıyor fırtına tutunacak en güçlü urganları!

İç kanıyor, iç...

İçerdeki yanardağ artık dolmuş taşıyor, çığlıklarından fışkıran lavlar birilerinin bahçesine ulaşacak mı? Kimbilir...

Dolu yüreğe, naif kaleme saygı ve dostlukla...