“ SREBRENİCALI BİR ÇOCUKTUM ”
şimdi
öldüğüme bakmayın
srebrenica'lı bir çocuktum bir zamanlar
sizinle aynı gökyüzü(nü) paylaşan

karakışlar penceremden görülmeden çok önce
ne kadar da büyüktünüz gözümde
biz(e) benzerdik
insan(lık) ölmeden önce

karanlığın gözü kör
kulağı ise sağır

büyümek
çocukları öldürmek(mi)dir bayım
büyümek
umutları çalmak(mı)dır

sizin hırslarınız var(dı)
benimse bir tek ışığım
korkmayın sakın
küçük bir çocuğum
ışığım insanı öldürmez bayım
ışığım insan ö l d ü r m e z

sizlere ipsiz uçurtmaların
mavi bulutlar üzerinde
özgürce salındıığı yerden sesleniyorum
srebrenica'lı bir çocuktum
insanın unuttuğu
insanlığın yüz çevirdiği
dünyanın katline
göz yumduğu
hayatı çalınan
bir çocuk

anamın ümidi
dünya(nın) umudu

gözlerinizin içine bakacağım o gün
sizin adınıza utanıp
başımı önüme eğeceğim

düş-tünüz bayım




bosnada katledilen milyonlarca insan anısına

seçki kuruluna ve bütün arkadaşlara teşekkürlerimle,saygılar

11.07.2012/izmir
ferhan erdoğan


sevenlere selam olsun"




Gitgide yalnızlaşan insan/insanlık, yalnızlaşan erdem, değerler, adamlık...

Menfaatin tahteravallimsi iki ucu ve kuklaları ile iki yüzlü Batı'sı -Doğu'su...

Ne kan kardeşliği ne inanç, ne demokrasi ne insan hakları...; boşalmış insan denilen muhteşemliğin özü... Boşalırken, doldurulmuş bir sürü ipe sapa gelmez şeylerle benlik, körelmiş gören gözü!

Bu ve bu gibi nice vahşet burkuyor yüreğimizi, utandırıyor ...Lânet etmekle kalsak iyi ama o da dindirmiyor içimizde ki yanardağların öfkesini!

Bu vahşete kurban giden merhum insanlarımızı rahmetle, saygıyla anarken; kınıyorum vahşeti ve vahşete destek olan, seyirci kalan insan görünümlü insancıkları!

Dilerim böylesi vahşetler yaşanmasın bir daha; ne bölgemizde ne de dünyamızda!

Duyarlı, sorumlu naif kaleme saygı ve teşekkürlerimle...