“ Susuyorum... ”


Kalabalaştıkça yalnızlaştık,
insanlar çoğaldıkça insanlık azaldı biliyorum
susuyorum
susu’yorum
su’su’yorum...


Sözlerim sesini unutuyor kelimelerin derinliğinde
düşüp kaldığım anlam çukurları karışlıyor aklımı
adım adım düşüyorum gerçeklere
sabah ezanı yokluğu öğlen namazı vedâsı gibi
soğuk bir yüz
sarı-sıcak sevgi çizgileriyle bezeli bir simâ...

düşün
düşün babam
gözlerimde halen bir damla
kendini saklamış, anne denildiğinde akmak için hazırola geçiyorsa
firkâtlar hafif kalıyor
isterse altın köşkünde vuslatı belesin tesellilere umarsızca...



bilsen
bilsen onsuzluğun her dakikası bir ölüm
ben annemsiz de yaşarım ama
annemli bir başka yaşardım der gibi susuyorum ya
her bir harf düğüm oluyor boğazıma
anlıyorsun
anlıyorsun değil mi babam...

yoruldu
ilerlemeye çalışırken bu yorgunluk ile can
yaşamaksa alnımıza yazılan bu hezeyân
son nefesi Rabb’e teslim edene kadar sabır
sabır gülüm
sabır babam
sabır aman...


birgün
birgün dizinin dibinde olacağım
belki olmazsa iki avcunda bir dua...
amin dersin diner sızılarım
kızım dersin hissederim belki sol yanımdan
belki musalla taşımdan...


...


Bir rüya sonrası babamla hasb-i hâl...

Nar-ı Çiçek "




Ah bu fondaki müzik, ah!..

Şiirin duygu derinliği ile fondaki müzik ya da resmin bağdaştırılması olağanüstü bir beceri ve isabettir. Çok etkileyici... Ne müzik öne çıkmış ne şiir; her ikisi de birbirinden kopmadan tamamlamış kendi yolculuğunu iç içe. Kutlarım bu özeni!



Adam gibi adamlığın, insani değerlerin zaafa düştüğü, yoz kültürün hızla erittiği, maddi ve emeksiz beklentilerin maneviyatı derinden sarstığı...

Fakat bu anlamda özüyle yaşamaya çalışan insan/lar/ın gerçek anlamda kendi içselliğinde biriktirerek acı çektiği bir yaşam alanındayız.

Şair, toplumun bir kaç adım önünde düşünüp algılayabilen duyarlı, naif ve bir o kadar da cesaret örneğidir. Şairlerin suskunluğu sıradan bir suskunluk değildir elbette! Asıl tehlike de burada ya! Bu suskunluk bir gün nerede nasıl patlayıverir, bilinir mi?

Sevgiyi yaşamının merkezine almış; insanlık kavramının sevgiyle tamamlanabileceğine inanmış duyarlı ve derinlik dolu bir yüreğin sessiz isyanlarla biriktirdiklerinin yine aynı sessizlikle dışa vurumu bu muhteşem dizeler. Hele ki "düşünmek ve susmak" sözcüklerinin bir kaç anlamda çoğaltılarak beyin kıvrımlarımıza düşünsel anlamda bahar etkisi yapması muazzam bir yaratıcılık örneği. Ve her şeyden önce, şairin söylemlerinde, haykırışlarında ki inanılmaz gerçeklik ve samimiyet, öne çıkan...

Şiirde çok enderdir; şiirin okunmaya başlanmasıyla aynı etkileşimin başından sonuna değin aralıksız vce derecesiz okuru sarması, etki alanı içinde düşün ve duygu fırtınalarıyla savurması. Bunu başarabilen nadir ve üstelik genç kalemlerden, yarınlara umut taşıyanlardan sevgili "Nar-ı Çiçek"... Bu değerli kalem dostu gibi bir kaç değerimiz daha var sitemizde; her koşulda elinden tutulması gereken ve yarınlara kalıcı eserleriyle göze çarpan...

Kutluyorum bu üretken nadide kalemi ve teşekkür ediyorum değerli Seçki Kurulu' muzun farkındalığına.