“ Üşüyorum Sensizliğin Ayazında ”
'Üşüyorum sensizliğin ayazında
Üstüme kirpiklerini ört sevdiğim'

Solmayan çiçekler bıraktım kapına
İnciler taktım saçının tellerine
Aşkla atan yüreğimin
İlhamlarını armağan bıraktım
Ama yüreğinin köşesinde
Sevdama adanmış yer bulamadım

Acımasız saatler sensizliği vururken
Akreple yelkovan anlamsız bir savaş içinde
Tek salisem yok sensiz geçen
Köreldi saatlerin zembereği
Kuramsız aşklar döşendi yüreğime

Ah, gecenin mahreminde
İki genç yürek olmalıydık
İki deli yürek
Soluksuzca yaşamalıydık sevdamızı

Ey kış güneşim
Ey yaz yağmurum
Geç kalmış bir baharın yeşilliklerinde
Kayboldu yüreğim
Arasam her yer ama her yer
Uçsuz bucaksız çöl

Yalnızlığımın üşüyen duvarlarına
Kan kırmızı gelincikler çizdim
Oysa sen,
Mavilerde gizlenmiş
Düşleri boyayan haylaz bir çocuk gibi
Çıkınında bir çıngı sevda
Benden uzak bozkırlarda gezgin

Bir sır var gülüşünde çözemediğim
Benim yüreğimden usuma uzanan
Eski sevda türkülerinde gizli kalan düşlerimdi ağlayan

Ben üşürken soluk resimlerin gölgelerinde
Sen zamanın dehlizlerinde yaşayan
Bir masal kahramanı
Çocuk yüreklerde bitmeyen umut

Bense çınar dalında bir garip martı
Savrulurum, sararan her yaprakla
Denizin mavisi umut olsa da
Olmaz emellerin ufkunda
Sevgiyi acı bellerim

Bu şehrin sensiz akşamları
Attı beni ayrılığa, kul etti
Uçan kuştan, açan gülden
Deli esen rüzgardan
Bereketli yağmurdan dileğim
Ölmeden can
Tükenmeden damarda kan
'Ah, bir görsem'





kirilgan"




Serbest şiirde günümüz Karacaoğlan' ı desek yeridir sevgili, Kırılgan dost!

Sizi tanımlayan rumuzla ne kadar örtüşüyor naif ifadeleriniz! İnsan ve doğa/evren üzerinde yoğunlaşmış bir sevgi, duyarlılık yüreğinizin katmanlarında her defasında değerlenerek -her şeye rağmen -yeniden hayata tutunmakta tebessümlerle, aşk' la...

Yaratıcılığınıza diyecek sözüm yok! Sizler yazmaya, bizler de okumaya; böylece, -üretilen ve hayata katılanlarla daha da anlamlanan hayatı birlikte paylaşmaya devam!..


Saygı ve dostlukla...