“ UYUTTUN SAY BİZLERİ ”

Aç ağzını avazın çıktığı kadar bağır
Başkentin güce gebe karanlık sokaklarında
Sen de karartırsın aydınlıkları at sürerken dörtnala
Hedefin tiranlık durma bağır
Bu uğurda sana kul, köle olacak uşaklarını çağır

Şimdi ne eder, ne söylersen haklısın
Nasılsa güç elinde
Kimden, ne diye korkacaksın
Bu fırsat gitmeden
Uçmadan varlığın gölgelerle
…Vur
……Kır
……...Haykır
……......Çakır-
…….........-lığın keyfini çıkarırken, gösterme sakarlığın
Ve senden gayri herkesin evini başına yık
Yalvarırken bunalıp yorgun dillerle
Tek çareyi Allah’a sığınmakta bulanların
Ocaklarını söndür,
Ya da
Zehir tüten ateşte ısınmakta fayda umanlar üşürken
Azrail sen ol(duğunu kabul etmesen de) başlar yere düşerken
Al her şeyi elden milleti koy
…….........Tam takır
Yaşa bitmeyen o zilleti, tıka basa doy
…….........Nasılsa; “Yer demir, gök bakır”

***

Karşındakini küçümserken küçülen sen
Küçükleri döve döve terbiye ederken
İbadetlerini eda edersin kaçırmadan

…Ağamsın
………Paşamsın
“Kerameti kendinden menkul” eşi benzeri olmayan kulsun
…Yağcılar
………Gözbağcılar
…………Talancılar,
Ağızları bir karış açık bütün bunlar
Ve şarlatan avcılar sana “iyisin” derken
Adamlar
Ki;
…Mahdut (!)
……Mazbut (!)
………Haydut
…………-luğun unutulsun aldırma sen
…Vur
……Savur
Nasılsa sensin en iyi mü’min
Gayrisi zayıf, bir kısmı da gavur
İtikadın bozulduğunu söylesek
Takmaz dini bütün vükela(!)
Onların gözleri ela
İktidara yanaşmış tamah ederler mala
Allah muhafaza
Burası dünya
Ya olsaydı feza
Günü karartır
Ayı tutar
Yıldızları kırpar kırpar
Boşluğa atardın
-Verdiğin sözleri unutur, pişkince sırıtır, kırıtır
Ve yorulunca gider bir kaplıcada çamura yatardın-


Amerika rüyasıyla bitmez bir ülfet yaşarken derin uykuda
Uyanmadın, dağılmış olduğunu görmedin elde cilet kendini kazırken
Zorlu dönemeçlerden geçerken “Millet”
Ve boğulurken sislerde
Yoktu öncekilerden farkın; öncelik biraderin;
Kol kola mason tepelerinde gezdiğin
Ver her şeyini çaldığın millete sırt döndün
Şartlar hazırken köşeyi döner gibi
Dolaştırdın ölümün kıyısında insanları
Açlıkla terbiye eder gibi sobadan çıkan islerde
Ve alıştırdın lanet, riyakâr bir yüzle, yapay gülücüklere
Koştururken bizleri hep aynı kasislerde


-Bilir misin nedir ederin? Ya ip, ya kurşundur amma…
Ertelenmiştir mahkeme-i Kübra’ya kaderin!
Al benden de kocaman bir “Aferin!” -


Ne yumurta koydun bizdeki tavukta
Ne tarlada buğday
Küstü dolunay
Ne mercimek, ne nohut
Kalakaldı zavallı insanlar boşlukta
Oldular ithal haşlanmış mısıra tav
Haydi, kocaman ısır, herkes sana av
Donarken fukara karda, kışta, soğukta


Çek bismillah!
…Uyut
…….Uyut
………Haydut
…………-luğun unutulsun takma kafana(!)
……………Tut,
Koyundan say bizleri
Koş gel artakalanı da yut

Bittik
-Elhamdülillah!-


.....Elazığ, 19.04.2012..

Güneri YILDIZ"



Hızla yozlaşan değerlere ve bozulan toplumsal dokuya olumsuz katkılarda bulunan kişi/ ve kesimlere göndermeler etkileyici!

Düzelir diyerek beklemiş fakat beklediğini bulamamış, hüsrana uğramış farkındalıklı bir yüreğin haykırışı! Haykırırken, yergi sanatını ölçüsünce kullanarak nakışlamış harfleri sözcüklere dökerek, etkili söylemlerle vura vura...

Ne dese yeridir! Değerli kaleme saygı ve dostlukla...