“ YER Mİ KALDI!.. ”

Sözlerinde bu akşam vedanın dik alası…
Neden diye sevgilim soracak yer mi kaldı…
Paramparça yüreğim gözlerinin önünde;
Dil ucunda silahlar vuracak yer mi kaldı…

Ben sende sarhoş olur ben sende ayılırım;
Her gece dem vaktinde derbeder sayılırım;
Bilsem ki son yudumum badene koyulurum;
Senden sonra yar diye saracak yer mi kaldı;

Madem ki gideceksin gözyaşların akmasın;
Gözlerin gözlerime tuhaf tuhaf bakmasın;
Bırakma ellerimi koca şehri yakmasın;
Sevdanın sokağında duracak yer mi kaldı…

Siyah-beyaz resimde gördüğümüz yabancı;
Kök salar gidişinle yüreğimde bir sancı;
Gelip – geçen yolcu sen bense bildik o hancı;
Kadeh kadeh öfkemi yoracak yer mi kaldı…

Sek doldur bardağımı yudumlar azım olur;
Bu akşam keman, kanun afili sazım olur;
Hicrandan bir oğlumuz dertlerden kızım olur;
Keyfe – keder masamı kuracak yer mi kaldı…

Ali ALTINLI – 09/08/2012
Saat: 23:06

Ali ALTINLI"



İşte Ali ALTINLI şiirlerinin en zor tarafı, dörtlüklerden birisini alıntılayamamak!

Yani bir ayrılık bu kadar mı içli, bu kadar mı hüzünlü, romantizmle dolu dolu anlatılır! Ben gerçekten çok etkileniyorum bu çok derinden etime kemiğime işleyen dizelerin efsukâr tınısından! O kadar gerçek ki duygular ve duyguların söze dökülüşü! Zaten okur olarak bizleri bu derece etkilemesinin nedeni de yapaylıktan uzak, duru ve akıcı diliyle birlikte, akıl ile yüreğin örtüştüğü bir edebî anlayış!


Dörtlükler beş dörtlük olarak 7+7= 14' lü hece ile yazılmış. Üstelik alışılmış kafiye örgüsüyle yazılmış bir Koşma. Bu son derece kıvrak ve kendisini aşmış bir kalem maharetidir. Çünkü uzun hece ve üstelik de çoklu dörtlüklerde genellikle mısralar yavan, derinliksiz, kendisini tekrar eden ve içerik yoksunu bir kurguyla okuru da sıkar ya da ; anlamsızlığıyla, yavanlığıyla uzaklaştırır!

Her zaman olduğu gibi; güçlü ve derinlik dolu kaleme saygım, dostluğumla...