“Çocuksun anlamazsın!”

Gazanfer ERYÜKSEL

 I
“Çocuksun anlamazsın!” anlayışından yürüdüğümüzde gelinecek nokta, “Büyülerimiz daha iyi bilir” aşamasıdır.

Mevcut düzen, çocukluktan başlayarak “Ne yapabilirim?” sorusu ile türevleri baskılanarak derine gömülmek istenmiştir.

Şöyle bir etrafımıza bakarsak “İki arada bir derede” güdük kalmış tipler görürüz. Bireyin olup yetişmesinde kavranması gereken boyut, her şeyi sorgulayan bir akıldır. Öğrenmeyi öğrenmek…
Kurulu eğitim-öğretim düzeni çıkarları gereği bu anlayışı ötelediği için bizlere yaşatılan ne yazık ki iki boyutlu, karton, demokrasiyi aşamıyor. Tam bir sandık müsameresi…

Bir an olsun “Neden, nereye, niçin gidiyoruz?” sorularını soramayan kalabalıklar. “Şikâyetçi olmak” ile eleştiren bir akla sahip olma arasındaki dayanılmaz çelişme…

 II
"Bir partiye üye olmaması gerektiğini kimseye salık vermem, ama herkese şunu söylemek isterim ki, kişi pek erken yaşta bir partiye üye olmakla çevresinin dava arkadaşlarıyla kuşatılmasından duyacağı hazza karşılık kendine özgü yargı yeteneğini elden çıkarma tehlikesiyle yüz yüze gelecektir."

Hermann Hesse’in  (1877-1962) bu ifadesindeki “parti” kavramı ilk algıda itici gelebilir. İtici gelmesi de doğaldır. Çünkü bize demokrasinin olmazsa olmazı olarak ezberletilmiştir partiler. İşte bu noktada kavramamız gereken mesele çocuk ve gençlere “öğrenmesi öğretmek” sürecidir. Öğrenmesini öğreneceğine salt ezbere dayalı bir eğitim insanın bireyleşme sürecini sakatlamaktadır. Ve burada önem ve değerine vurgu yapmamız gerekmektedir. Bertrand Russel’ın da söylediği gibi felsefe insanın adetlerin, geleneklerin ve alışkanlıkların titanlığından kurtardığı için değerlidir.    

Genel yargıların çoğu politik, kültürel önyargılarla, dogmatik inançlarla beslenmiş, onlardan doğmuştur. Bu yargıların irdelenmemesi hataların birbirine ulanarak yaygınlaşmasına sebep olmaktadır. Birey olabilen insan olguları sorgularken bireyleşememek onu hazır reçeteleri düşünmeden kabullenmeye götürmektedir. Kula kulluk işte bu kapıdan geçilen bir duruştur.  

III
“Her insanın yaşamı, onu kendine götüren bir yoldur, bir yol denemesi, bir yol taslağıdır." Hermann Hesse.