Aç kapını hasretim

Göveren göceklere gönülden bakıp gördüm
İçlerinde sabreden kahraman bir çekirdek
Tırnakları hayatın sinesinde büyürken
Harâmiler elinde bezgin düşer bir yürek
Kaldırmış parmağını sana şahadet eder.

Camekânlar örterken saksılarda isyan var
Toprağında sevimsiz yaratıklar gezinir
Kalbimi işgal eden senden ayrı sevdalar
Senin olan mekânda sensizliğe ne denir
En mukaddes duygular şeytana doğru gider

Sonu gelmez zamanlar derdi bana yüklüyor
Put kesilen hayaller ismin ile yıkılsın
Bir gönül var ki benden belki sevgi bekliyor
Tükensin senden gayri bende her şey yok olsun
Sana tutkun gönüller senden gayrisin nider

Çok gönülde aradım o mübarek sevdayı
Her beşerin yüreği kendi saçından kara
Kimi tuttu kapıda kurarken boş hülyayı
Kimi benle eğlendi oldum arsız maskara
En hoş bildiğim gönül benim için kin güder

Ellerim uzanmışken itip geri çevirme
Aç kapını hasretim sevdan ile erisin
İnandım ki sen varsın yok olana yol verme
Sen bütün noksanlıktan eksiklikten berisin
Açtığın nur gözeler ağrımı teskin eder

Hasan Ulusoy