-I-

sen gelseydin diye başladı bir mektup...

uzun satırların kalbime işlenen gergefindeki iç/dökümlerinin
kenar mahallerinde güneşe merhaba diyen bir çocuktum
o patikaları aşarken uçurtmalarının kuyruğuna takılırdım


gözlerin gibi geceydi
karanlığı seriyor bulutlarıma
gece gözlü kadın ağlıyordu
yırtılan bir mektubun vaveylasında

...

adının a n t o l o j i k sancıları sürüyor içimde
her biri de dokunuyor ilham perilerine
kedi gözlü sokak kıvranıyor soğuktan
öte evde bir lamba sönükleşiyor...
tenha bir ses cılızlaşırken yüreğimde
kulaklarıma ilişiyor

...

kedi gözlü sokağın keşişleri
Ra’yı bir pagodaya kapattılar
ruhumla beraber...
ve ruhumda gece ile gündüz mübadeleleri

...

sen diye eskidi bir mektup
izdüşümlerin sarsarken...




-II-

sen gelseydin diye haykırdı bir mektup...
...

kadın gibi geceydi
ince belli
ve sızılıydı gözleri gecenin
bulutlardan yaşlarını bıraktığında
...adımı unut



adının a n t o l o j i k kahinleri dönüyor avucumda
her biri de ilham perilerime dokunuyor
kedi gözlü sokak mırıldanıyor huysuzluğundan
koruklarda biraz eskimiş bir melodi
kulaklarıma ilişiyor


...

kedi gözlü sokağın keşişleri
Ra’nın gözünü çıkarıyor avuçlarıma
ilham perilerim ölüyor





-III-



sen gelseydin diye ağladı bir mektup...


uçsuz denizlerde yakamozları çağıran düşbalığının elçisiydim
nasıl da Nazım’a soyunurdun sen Piraye krizlerine bırakırken beni
oportünist dalgaların kucağında



uzun geceydi saçlarım gibi
seriyor avluya hüznün çiçeklerini
sararıyor mermerler
gökgömütümün vaveylasında



adının a n t o l o j i k acıları düşüyor göğ(s)üme
her birinde düşbalığının gözyaşları
ilham perilerim ölüyor girizgahlarında
mahlası düşmeden aşk mübaha çetçevre örülüyor


kedi gözlü sokağın keşişleri
yağmalıyor ruhumu
Ra’yı bir pagodaya kapatırken
esamesi unutulmuş bir duayı cebime sıkıştırıyor


-tutsaktır harflerim-


hep sen diye eskidi mektup
yüzünü unutup
dururken çekmecemde

uzun satırların kalbime işlenen gergefindeki iç/dökümlerinin
kenar mahallerinde güneşe merhaba diyen bir çocuktum

AH O ÇOCUK, O SENMİSİN HOCAM?

kedi gözlü sokağın keşişleri
Ra’nın gözünü çıkarıyor avuçlarıma
ilham perilerim ölüyor

ÖLÜSÜ BÖYLEYSE BU İLHAM PERİSİNİN DAHA NE BE HOCAM?

kadın gibi geceydi
ince belli
ve sızılıydı gözleri gecenin

KADIN GİBİ KARANLIK GECELER,HİÇ YABANC DEĞİL Kİ. VE O GÖZLERDEKİ IŞIK DİZELERDE
kedi gözlü sokağın keşişleri
yağmalıyor ruhumu
Ra’yı bir pagodaya kapatırken
esamesi unutulmuş bir duayı cebime sıkıştırıyor

DUALAR, NEYDİ ACABA; DOĞRUSU BU KALBİ OKUMAK ZOR GALBA.

hep sen diye eskidi mektup
yüzünü unutup
dururken çekmecemde

SAKLA, KALSIN ÇEKMECENDE, GÜN GÜN OLKUYACAKSIN.

Şairin duygularını coşturan imge yağmurlarına tutuldum dersem inan hocam.
Ayakta alkışladım, saygım ve sevgimi sundum kardeşime...