İreyhan kokulu dağlarda kaldı,
Göynüdü maralım durdu ağladı…
Hıçkırdı pervâdan dağlar ufaldı,
Kahır çiçekleri kurdu ağladı...

Gönül kâbesinin çerağı pîr' di,
Aşkla sıvadığı kaleydi surdu.
Kırılmaz çevganın çarkını kırdı, 
Hakikât bezm' inde hürdü ağladı... 

Aşk' ın katresi o bahr-ı kerâmet,
Sırında kıvanan gökçe bir samet.
Nâr-ı gam içinde getirir kamet,
Hak-i dergâhını kardı ağladı...

Çığrışan bülbüldü gülzâra bağban,
Zühre’ sine vurgun bir deli çoban.
O leb-i teşne o bir dil-i sûzan, 
Gönülden gönüle cardı ağladı...

Iradı kendine kendi yadeldi,
Eridi gözünün yağı inceldi.
Sabır iğnesiyle nefsini deldi,
Kemalât cem' inde tordu ağladı...

Bâd-ı hazân değdi gönül teline,
Bozuldu perdesi küskün diline.
Ahvâlini soran yok ki biline,
Beyhûde bendini yordu ağladı...

Bir serkeş âşığın dâr’ına düştü,
Gülüşü yaralı yârına düştü.
Kırlangıç düşleri varına düştü,
Habîb'in dağında Tur' du ağladı...

"Ey sadr'ımın gülü özü derinim,
Cevr-ü cefa ile âh İnim inim...
Müjgânımda bulut eşk'imdeki bim" ,
Dedi sayrı gönlü çordu ağladı... 

Niye ses vermiyor çavlanı? Maküs
Talihe mi yoksa yârine mi küs? 
Sinesi vatansız aşklara mı üs?
Hasret zindanında sordu ağladı...

Hangi birin desin? İçinde yara,
Sözün içinde söz visâli yâra.
Bu kemter refika diyâr diyâra,
Hasretin ipini gerdi ağladı...

Refika Doğan -Antalya 2012






Car: Çağrı, tellal ile duyurma; ilan. Tehlike durumu .
Gülzar: Gül bahçesi
Bağban: Bahçıvan
Çevgan: Baston, ucu eğri değnek.
Hakikat Bezm' i: Hakikat meclisi
Ruşen: Aydın, parlak, belli, aşikar.
Çavlan: Şelale yüksek, ulu
Leb-i Teşne: Susamış, dudağı kurumuş
Dil-i Suzan: Yanık Gönül
Göynümek: Yanmak, dertlenmek, üzülmek, içlenmek. Ham meyve olgunlaşmak, yumuşamak.
Perva: Çekinme, sakınma, korku
Bahr-ı Kerâmet: Keramet denizi
Gözgü: Ayna
Kıvanmak: Övünülecek bir olaydan dolayı sevinmek, iftihar etmek, memnun olmak.
Gökçe : Güzel.
Samet :1.Çok yüksek, ulu.2.Kimseye ve hiçbir şeye muhtaç olmayan
Kamet: Boy, endam. camide namaza kalkmak için okunan ezan.
Hak-i Dergah: Dergahının toprağına, eşiğinin toprağına
Sadr: Göğüs
Lübb'i derinim: Akılla duygunun birleştiği yer, İç. Öz.
Cevr: Eza, cefa, eziyet, gadir, zulüm, sitem
Müjgan: Kirpikler
Eşk: Gözyaşı.dem
Buşu : Öfke, kızgınlık
Bim: Korku
Teşne: Susamış

Vuslati gördü ki bu şiir yeni
Tasavvuf aşkında gördü rengini
Kıskandı sevdayı kıskandı teni
Kalemi başına vurdu ağladı

söz yetmez ki anlatmaya. kıskana kıskana indim aşağı doğru.
çok çok değerli bir çalışma. tebrikerimi sunuyorum. saygılarımla.

Güzel özünüzden güzel söylemlerinize çok teşekkür ederim Osman Bey...
Saygı ve dostlukla...

Bize böylesine değerli bir şiir okutan kaleme
asıl biz teşekkür ederiz.

İşte şiir...
Dili azcık ağdalı da olsa,
Ben şiirim diyor valla...
*
Tebrikler...

İnsan, kendine eleştiriden başka bir söylemle seslenemiyor! Ben de hocamıza teşekkür ederken, kendime sormadan da edemedim! Her zaman yalın, duru ve kesinlikle Türkçe' yi savunan ve yazan kalemime bu sefer ( ki; aslında zaman zaman bu durum kendiliğinden olageliyor. Öyle bir akış ki, önleyemiyorum!) gücüm yetmedi; birden akıverdi kalıp gibi sözcük ve söylemler! Oysa ki ben başka bir şey yazmayı düşünürken, kalem irade dışı sürükleniverdi...Demek ki, sık ve anlaşılmaz olmamak kaydıyla ara sıra böyle bir dilde de şiirler yazabilmeliyiz!

Bir kez daha teşekkürlerimle, saygıyla...

__

Ey gafil, kendini şair mı sandın
Üç/beş mısra yazdın şiire kandın 
Yüce dağ dibinde bir çalı kaldın 
Al da vur yerlere çal, kalemini...
*________
*

Değerli dost Refika Doğan Hanımefendi, 
Bir şiir okudum, çekip aldı beni benden...
İyi ki yazdınız iyi ki okudum...
Kaleminiz güçlü, yüreğiniz hep coşkulu kalsın...

Sevgi, Saygı, Dostlukla.
Metanet Yazıcı 

Bu şiir imzasız olsaydı kime ait olabilir diye düşündeydim en son aklıma gelebilecek bir kalemdi Refika Doğan. Onun hep duru Türkçe ile yazımına alışmış olduğum için...Bu da Refika Doğan'ın kaleminin maharetini bir kez daha ortaya koyuyor...
"Kalem irade dışı sürükleniverdi" diyorsa da kendisi, bu onun doluluğunun göstergesi... kalemine,yüreğine bin sağlık dosttt.

Canım benim!...
Teşekkür ederim değerli dost, Asuman Hanım...Sevgi ve saygımla, dostça...