[font=Verdana]nerede susarsa gönül teknen,
orada demle yüreğini;
akla içini.
bu kadar beyaz olmamalı kar
bunca kirliliği varken dünyanın
ben soğuğa bunca sevdalıyken.
acıyan yanlarını yok et,
yüreğinin eksiklerini tamamla,
geceleri tüket
ağarsın gün.
görünenlerde değil,
görünmeyenlerde ara yok oluşu.
bir şehir,
bir şehir ki güzelliğe aç.
bir güzelin saçlarının gölgesinden bak o şehre.
ağarırken gün,
saklanmışken giz.
türkülere sinen ağıtlara tıkama kulağını
yok oluşun yürek yakıcı sızısını duy.
orhan veli misali dinle şehri,
acıya hükmedebilenleri duy.
bedeni tükenmişlerin resmini alıp eline,
bir bak hayata.
sus...
acılar, fırtınasına sardı insanı.
kanadı kırık güvercin, bakar sonsuzluğa
dalında.
bunca yaşanmışlıkta varlığın özü,sadece söz. [/color]haydi şair, ağlat;
at yüreğe bir köz.

Serap Özaltun