Ah Ne Bileydim Ah! ..

Kader makasıyla saçından rüzgâr
Keseceğimi ah, ne bileydim ah!
Fırtına olup ta yüreğinde yâr,
Eseceğimi ah, ne bileydim ah! ..

Hep senin telâşın bu başa gelen,
Ankara yerine İzmir' den gülen.
Alevdir başıma yağıp dökülen
Pişeceğimi ah, ne bileydim ah! ...

Bir adım ötemde gayya kuyusu
Üstelik ağzına kadar dolu su
Kör gözlü bir adım atıp doğrusu
Düşeceğimi ah, ne bileydim ah! ..

Sende astım çıktı, bendeyse şeker
Evlâtlar gittikçe hep teker teker.
Gözlerim aynaya, ışığa küser;
Küseceğimi ah, ne bileydim ah! ..

Bu bitmeyen çile, bu kayboluşlar
Bu zindan çıkmazlar, ışık oluşlar..
Yaşarken elimle kendime mezar
Eşeceğimi ah, ne bileydim ah! ..

Gezdik ilden ile, sustuk elemle
Kavgamız olmadı cümle âlemle.
Şiir dağlarını her gün kalemle
Deşeceğimi ah, ne bileydim ah! ...

Mustafa Ceylan