Anneler Günü' nde Babam’ a…

kan kusmadım,
sadece sustum o gün, o saat! ..
avuçlarımda annemin minicik elleri,
dudaklarıma dokunan açık mı açık bir alın...
babacığımın soğuk teni...
ve gözlerimde
masmavi,
boncuk gibi ama donuk gözleri! ..

ah be babacığım,
zamanı mıydı gitmenin?
bu muydu sebebi
göl yeşilindeki gizli mavileri
bana terk etmenin? ..

seni seviyorum baba...
niçin beni bu kadar sevdiğini
ancak anlayabildim annemin! ..

şimdi; gözlerimde mavisi gözlerinin,
avuçlarımda annemin elleri,
annemin ellerinde kokusu erinin;
an be an, Leylâ gibi,
gezinir gözlerinde
hasretlik izlerinin...

13.05.2006 / Güdül / Ankara
Ahmet Turan Altunsu