Akif'in Bülbülüne

-'Hayır, mâtem senin hakkın değil...Mâtem benim hakkım”
...................................................Mehmet Akif ERSOY


Ağla bülbül, yan ey bülbül! Avâzın gökleri sarsın
Kara, soğuk gecedeyiz; ben ağlarım, sen susarsın

Hazan yürür bahçelerde, kan damlatır gonca bir gül
Dert taşıyor Kızılırmak; sen de taşı, kıvran, bükül!

Duymaz mısın, hıçkırıyor bize yuva olan toprak?
Gaflet desem gaflet değil, gel ey bülbül şu işe bak:

-Gizlenmiş bir çark dönmekte sokaklarda, caddelerde
Nesl-i inkâr meydanlarda, Asımların nesli nerde?

Yeni baştan bozmak için, şu güzelim birliğimi
Nice oyun tezgâhlanır, yıkmak için dirliğimi

Sussam sen gibi: susamam; yüreğimde sancılar var
“Uyuma, kalk uyan! ” desem, sanki kıyamet kopar.

Yuvan vardı dal üstünde, târ-ü mar oldu mu söyle?
Senin de tüm yavruların namazın kıldı mı böyle?

“Ermeniyiz” diye çıkıp, bağırdıkça niceleri
Çökerttiler gök kubbeyi, deldiler bak yağız yeri

Hoşgörümüz pamuk değil, taşacak sabır küpümüz
Dört bir yanı sarılmış ta, garip, yetim Türklüğümüz.

Nerde kaldı analar ki: Fatihleri doğuracak
Hamur edip tarihleri ışık ışık yoğuracak?

Dengesini yitirene “Gel, kendine gel! ” diyecek
Atatürk’ce seslenecek, seslenecek sabaha dek.

Dikip gönül burçlarına Türk’ün şanlı bayrağını
Yerle yeksan edecek, oyunların şom dağını…

Ayağa kalkar Sakarya, birleşir de çelik kollar
Girer hizasına yollar, yuva olur yeşil dallar

Bitmedi umudum, bitmez; mor ufuklar benim daha
Sen de yitirme umudu, az kaldı güzel sabaha

Susma bülbül, susma bülbül! Avâzın gökleri sarsın
Kara, soğuk gecedeyiz; ben ağlarım, sen susarsın…

Mustafa Ceylan