*** AKIP GİTTİN ***


Yılkı atı bezginliği
yapıştı ruhuma
ne yemek istiyorum
ne zevk alıyorum dünyadan
başım yerde umarsız düşlerde
dolanıyorum…


Yılan sessizliğinde hüzün
ne yaz ne kış ne güz’ün
ben baharımı kaybetmişim
karabasanlı rüyalarda
gezerim kendim ve yalnızlığımla
taşmış sitem ve kızgınlığımla…


Rüyalar paramparça
ellerim zincirli karanlık izbelerde
cellat şişleriyle delik deşik yüreğim
maskelenmiş suratlar ihaneti gizliyor…


Mutlu düşler sisle kaplı
yeşil mavi kayıp
güneşi yutmuş kara gelecek
bastığım çimenler kor ateş
erimiş kurşun dökülür boğazıma
nefes alamıyorum…



Nerde o şarkılar
ırgalamıyor artık gönlümü
seni düşündüğümde yere inerdi yıldızlar
şimdi renkleri kararmış ebem kuşağının
bir yağmurla gelmiştin
bir başka yağmurun selinde
kuru bir gazel gibi akıp gittin…

DİVANE /Arif BİLGİN