Diyor ki mektubunda:
“Efendiler! ...
Aferin size! ..
Sizi takdir ediyor ve alkışlıyorum! ..
Her on Kasım sabahı, sirenler çalarak,
Öldüğümü unutmayıp,
İlan ediyorsunuz dünyaya.
Onlara da unutturmuyorsunuz MAŞALLAH,
Aferin size!
Ama beni anlamak bu değil! bu değil izimden gelmek,
Bırakın artık ağlamayı, bırakın ağıtlar yakmayı.”
……Ufkunuzu sararken, dumanları zilletin,
……Yürekleri dağlarken, ateş’i ihanetin,
……Durmadan kan ağlarken, anaları milletin,
…….Ne yaptınız söyleyin, onu söyleyin bana.
Dedim ki ben size!
“Benim naçiz vücudum, elbet bir gün toprak olacak.
Ama; Türk istiklalini, Türk Cumhuriyetini,
İlelebet muhafaza ve müdafaa etmek,
Sizin vazifenizdi!
Size bırakılan en büyük hazine bu idi.
Ama, siz bunu unutmuşa benziyorsunuz!
Sizi bu hazineden mahrum edecek,
Dahili ve harici, düşmanların çıkacak demiştim.
İşte o gün bu gündür.
……Dar kafayı parçalar, on beş yıla sığanlar,
……Bana hayranlık duyar, beni tanıyan canlar,
……Her hüzün kavşağında, perde indiği anlar,
…….Ne yaptınız söyleyin, onu söyleyin bana.
Bırakın ağlamayı, bırakın ağıt yakmayı arkamdan! ..
Sahip çıkın bu ülkeye, bu ülke sizin, bu ülke hepinizin.
Efendiler uyumayın, uyanın artık! ..
Emanete ihanet etmeyin,
Beni anlamak bu değil, bu değil Türk gençliği,
Medeniyet ufkunda, ilerlemek hiç değil.
……Hayal değil düş değil, gerçeğin ta kendisi,
……Dilinizden düşmeyen, Atatürk’ün ülkesi,
…...“Ne mutlu TÜRK’ÜM” diyen, bu milletin hür sesi,
……Ne yaptınız söyleyin, onu söyleyin bana.


Ali Gözütok