ALİ GÖZÜTOK - HEY BÜLBÜL (Gülce- Gülistan)

--------------------------------------------------------------------------------

Muzdaripken indirirsin, kanlı yaşlar oy bülbül,
Derde derman bulmadın sen, anlıyorum hey bülbül.
…..Zulmetinden yandı gönlüm, sökmüyor artık şafak,
…..Ufkumuzdan yükselen ses, yüreğimden duy bülbül.

“Ağla bülbül, yan ey bülbül! Avâzın gökleri sarsın
Kara, soğuk gecedeyiz; ben ağlarım, sen susarsın
Hazan yürür bahçelerde, kan damlatır gonca bir gül
Dert taşıyor Kızılırmak; sen de taşı, kıvran, bükül! ”**

…..Gazze, Irak.. Bak, Kabar’dan yükselirken avazlar,
….Kanlarından aktı zulmet, ağla bülbül vay bülbül.
Bağ bozulmuş tarumarken, bahçıvandan ses çıkmaz,
Seyre dalmış cümle alem, adlarını say bülbül.

…..Kapkaranlık gönlü artık, taş kesilmiş gafiller,
…..Hürriyetten söz ederken, bunca zulmet ney bülbül.
“Bitmedi umudum, bitmez; mor ufuklar benim daha,
Sen de yitirme umudu, az kaldı güzel sabaha.
Susma bülbül, susma bülbül! Avâzın gökleri sarsın.

…..Kara, soğuk gecedeyiz; ben ağlarım, sen susarsın”**
…..Gözü görmez kör sanırsın, ızdıraptır tüm bunlar,
…..Açmadan gül kadri olmaz, anla artık hey bülbül.

** Mustafa Ceylan (M. Akif’in bülbül’üne yazdığı şiirden hece.)

Fâ i lâ tün / Fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / Fâ i lün

Ali Gözütok