Anama

Ramazan bayramı birinci günü;
Üstünden urbanı ben soydum anam.
Yar oldun toprağa yıkıldı dünyam;
Mezarın başında ben buydum anam.

Mevlana kavuştun belki düğünün;
Zehirdir bayramı Koru köyünün.
Kazanda ısınan abdest suyunun;
Altına odunu ben koydum anam.

Anamdın sakındım rüzgârdan yelden;
Ben bir aciz kuldum ne gelir elden.
Akan gözyaşlarım farksızdı selden;
Göle dönüşeni ben yaydım anam.

Sevgin kılıç oldu yüreğim yırtar;
Zaman kantar olmuş ömrümü tartar.
Beşini devirdik hasretin artar;
Sensiz geçen yılı ben saydım anam.

Babamı sorarsan düştün dilinden;
Evlendirdik onu Hatay ilinden.
Sensiz esip gelen seher yelinden;
Özlem kokusunu ben duydum anam.

Vuslatî gülünden birisi soldu;
Kederim üstüne yenisi doldu.
Torunun kabirde yoldaşın oldu;
Oğuz’la acıya ben doydum anam.

05.01.2008
Osman ÖCAL

Bu dizelere yorum yazacak gücü kendimde bulamadım Osman Bey! Ne dizelerin muhteşemliği ne içeriğin ...
Duyumsadığım tek şey, boğazıma düğümlenen acıydı sadece, gerçekti...
Muhterem anacığınıza ve sevgili oğulcuğa bir kez daha Allah' tan rahmet dileyerek, vefa ve sevgi dolu güçlü kaleminize saygı ve dostluk diyorum...