Ancak Varırsın

Sürgüledim gönül denen kapımı
Kirli ellerinle açamıyasın.
Sildim defterimden senin adını
Başıma belâlar saçamıyasın.

Sandık ki şairi, olacaktır tuş
Kendi ateşinle kendin yan, tutuş
Karanlık gecede yol soran baykuş
Kırdım kanadını uçamıyasın.

Dağıldı düzenin şaşırdı ölçek
Alnına yansısın değişmez gerçek
Yorgun kumsallarda gezinen böcek
Uzak sahillere kaçamıyasın.

Duyarım samimi, sıcak çağrıyı
Şükür ki başımdan attım ağrıyı,
Doğrucu Davut’ um sevmem eğriyi
Asla düz yollardan geçemiyesin.

Olmasın yürekten arzun, dileğin
Kırılsın dizlerin, kopsun bileğin
Aklın karışsın da şaşsın feleğin
İyiyi, kötüyü seçemiyesin.

Sevmem ihaneti, sevmem yalanı
Sanma yüreciğim yol geçen hanı,
Kırk öfke küpüne attın Ceylan’ı
Ektiğin tohumu biçemiyesin...

Mustafa Ceylan