Anladın mı Hayat Bu! !

Güvenme dağların bozardığına
İnanma narların kızardığına!
.................Gözlerimden akan Ceyhun’a bak
......................................Her şeyin bir sonu var bilirsin.

Dünyan, kırlangıç ıslığından
Duygun, akasya kokusundan,
Sonsuza yelken açar uykun
.................İnceden inceye, gül yaprağından;
.....................................Gülme! .. Boşuna gülersin...

Sarılma bozkırın otlarına
Yel eser, gün vurur, yok olur...
Bir ezgiyle geçiyor koskoca ömrün
Farkında değilsin belki de;
................Bayırlarda çğdemlerin dilindesin,
Takvim takvim, saat saat
.....................................Özlem kokan türkülerdesin...

Bebek ellerinde masum öpücük,
Kapanan perdelerde çıkmazımsın;
Balkon tellerinde asılı kalan
Deli dolu arzularımsın;
.....................................Söyle şimdi nerdesin?

Işık yanar, kâğıt uçar, yel eser
Kapılar açılmamak için küser
Vurur duvarların
Beton göğsüne çığlığın
Yanımda, kanımda değilsin ya;
Biliyorum mutlu değilsin, biliyorum
...................................Gecelerin içindesin...

Güvenme seslerin yansıdığına
Hangi sözcük kalacak, bilinmez yarına
Derman olmaz efkârına
Kara biber kokusunda mevsimler
...................................Gurbetimdesin...
...................................Sevda şiirlerinin gurbetindesin...

Hayat bu sarmal sarmal pamuk ipliği
İçindeki lâcivert garipliği, elleriyle
Koparıveren sensin;
..................................Evet sadece sensin
Bilmem, benden daha ne istersin?

Deprem olur, dağ çöker, bulut gider
Bir başkası çıkar balkona göremezsin
Ellerini uzatır boşluğun ortasına
...................Ellerin bende kalmıştır
...................Ürkek, titrek ellerin
.................................Ellerini veremezsin...

Mustafa Ceylan