Anlatamadım

Sardım yaralarımı, sakladım elemimi
Boyadım gökyüzünü, kara yeri yıkadım
Kırk parçaya böldüm de konuşan kalemimi
İçimdeki baharı sana anlatamadım...

Anlatamadım gülüm, çaresizim çaresiz
Kabrim kalır gurbette, dökemezsin su bile
Nice karlı dağlar var aramızda aşılmaz
Kabahati kadere yüklemen de nafile...

Duydum boynun bükükmüş, pişmanlık duyarmışsın,
Arada bir gizlice sandığının içinden
Çıkarıp ta resmimi aynaya koyarmışsın,
Vakit geçti be gülüm, gözlerinde yaşım ben...

Ben ki;
Resimlerde hıçkıran, maziye bırakılan
Fakir, yoksulum diye, insafsızca yakılan
Bin umudu çiçekli, bin yapraklı ağaçtım,
Umarım hatırlarsın, elimi göğe açtım...

Anla gayri bir tanem, hayat denen bir masal,
Bu masalda yaşayan karınca gölgesiyim.
Nice güneşler geçti, nice mevsimler bir bir
Sardım yaralarımı, sakladım elemimi
Boyadım gökyüzünü, kara yeri yıkadım
Kırk parçaya böldüm de konuşan kalemimi
İçimdeki baharı sana anlatamadım...

Mustafa Ceylan