ANNE

Sen ban karnında can verdiğinde
Sancıyla dünyaya getirdiğinde
Uykunu bölerek emzirdiğinde
Fedakardır dedin anneler anne

Hastalandım baş ucumda ağlardın
Ağlasam sen vardın,gülsem sen vardın
Yorulmadan beşiğimi sallardın
Hala kulağımda ninniler anne

Büyüde topluma karış diyordun
Hayat yorucu bir yarış diyordun
Herkes ile dost ol barış diyordun
Özlenen dostluklar nerdeler anne

Yarışa katıldım sözüne uydum
Sılada değil de gurbette doydum
Ben seni kalbimin içine koydum
İnsanlar doyduğu yerdeler anne

Uzaktaydım aklında hep ben vardım
Sana her gelişte sevgiyle sardın
Ayrılırken gözyaşını saklardın
Gelişimi kimler müjdeler anne

Hastalandı diye haberin aldım
Topladım valizi köyüme vardım
Seni ellerimle toprağa verdim
Sensizlik bahtımı gölgeler anne
yusuf değirmenci

Şair Yusuf Değirmenci