Ararsın sokak aralarında kaybettiğin gençliğini,
Vurdu mu bir daha vurur feleğin tokadı,
Bir gerçektir yüzleştiğin bizim insanımızın hayatı
Nice evlatlar heder oldu ilgisizliğin pençesinde
Sokakları mekan bilip, sevgiyi aradı falcata ucu ile
Kurbanı oldular kimi cömert davranan ailelerin
Kimi cimri olan, sevgilerinde
Huzuru bulmak için yuvasında sıvazlanan sırtına
Anlayıştı beklentisi, yamalıydı hırkaları belki
Ceplerinde çakıl taşlarından koleksiyonuyla,
Dönerse hayatları bir gün ümidiyle
Tüketirler kaldırımlarda yaşamı.
Elinden tutulsa da bir kaçının,
İşsizdir binlercesi arka sokaklarda..
Yalnızlığından, uğrasalar da haksızlıklara
Sesi yükselmez garip insanımın,
Kanayan yaramızdır her daim bir ucundan
Bir ucuna kilometrelerce Anadolu´mda
Ufukta özlenen güzelliklerin, sarmalanıp gazete kağıdına
Hediyesi olsun devletin yarınlarına,
Umut çiçeği dediği sokak çocuklarımıza
Kimi kalmış yolsuz, kimi kitapsız, badem gözleri fersiz
İçler acısı memleketim, dağı bayırı köprüsüz,
El yetişmeyince gönül uzak kalır köylerine…
Girilecek elbet bir gün umuttur, Avrupa Birliğine
Sargısı uzun zamandır değişmeyen iç yaramız ile..
Bu da böyle biline…!

Aysun Argun