AŞK DENİLEN BİLMECE (Gülce)

Karanlık gece,
Yolcu gidermiş nice?
Sonsuz romanmış
Aşk denilen bir hece.
Varda yok olmak;
Baştan sona bilmece! ! !

Yıldızlar döner,
Ay güneşi kovalar.
Hasret yakar da
Köpük sahili yalar.
Taşlar aşınır
Büyür kara sevdalar.

Kelebek uçar,
Kuzu iner pınara.
Her bir sarmaşık
Dolanır bir çınara.
Derya ne yutar?
Neyi atar kenara?

Kara büyü mü,
Aşk denen neyin nesi?
Bedeli cansa
Nedir çeken herkesi?
Hem inler bülbül
Hem de ister kafesi! ! !

Ekrem Yalbuz





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


--------------------------------------------------------------------------------
Bu şiirin hikayesi:

Sayın Mustafa Ceylan Hocamızın başlattığı 'YENİ NAZIM ÖNERİLERİ' çalışmalarını benimsiyor, katılıyor ve destekliyorum.

'Dağlara Söyledim' den sonra bu sefer 'Gülce' diye adlandırılan başka bir nazım önerisiyle huzurlarınıza çıkıyorum.

Gülce:

5+7+5+7+5+7 heceli dizelerden ve 6 lı bentlerden oluşuyor. Mısra sonlarının serbest veya uyaklı olması şairin tercihine bırakılıyor.

Farklı ve güzel bir armoni oluşturduğuna inanıyorum. Şaire, yeni bir pist açıyor ve soluk kazandırıyor. En azından kulvarı genişletiyor.

Bütün bu çalışmalar, yorumlarınız, eleştirileriniz ve katkılarınızla olgunlaşacak ve yaygınlaşacaktır.