Aşk-ı Gülnihâl

(Ölümümüzden sonra mezarımızı yerde aramayınız
Bizim mezarımız âriflerin gönüllerindedir)


Hamdım
Başak oldum toprakta efil efil esen
Boy verdim yemyeşil yürek dolu mukaddes
Kendi sapaklarımla kucaklamak istedim dünyayı
Kalbinin istikâmetinde tane tane desen
Rüzgâr-ı şah oldum tutmadı salınışım
Nerde yanıldım/
Ey muhabbeti sağanak derde kanıldım

Piştim
Gözlerim harap oldu bitişidir ağlayışlarımın
Çok uzaklarda tüten buharıdır mihrab-ım
Nice güzellikler yad olurken gülistan-ı yol aldım
Görülmez bitap oldum ezgide yalvarışlarım
Ney sustu ya Râb duygular değişmekte
Nerde nefesim/
Ey Vecdet-i seyr-i bahar tutmaz düzenim

Yandım
Cihan büyük değil küçüldü savaşlardan
İnsanlar bir başka içiçe geçmiş elem
Kaç kere kayboldum, kaç kere yorulmuş
Yollarına düşmüşüm bendi limanlarından
Ey Konya, aşk-ı gülnihâl
Gel ne olursan ol gel, gene gel gene
Ne olursan ol, nasılsan öyle gel
Gel de/
Gözlerimiz seninle, yeniden aydın olsun

15/03/2008

Sevgili Özbek