İLK HÜKÜMDAR KADIN TOMRİS HATUN (gülce-bahçe)

Göklerimi süsleyen tarihimin gururu,
Duruşun kutlu, mağrur, alnın açık ve şanlı
Eğilmez yüce başın, sen ki; zafer kartalı
Şerefli sancağımdan kıvanç yağar dupduru

Kurumaz tarihimin nemlidir her an teri
Seferden yeni dönüyor sanki!
Aslan yelesi savrulurken kısrağımın
Burcu kokar zaferin yeli…

Mehter namesi gelir kulağıma şanından
Kabaran göğsüm ile dağları delesim gelir
İnsanlık dersinin ayak sesleri bunlar…
Bin atlı akıncının seher şulesi bunlar…

Mızrak başı gibi Arşı Âlâ’da başım
Tâcım gezer göklerde arşın arşın
Nal sesiyle yerde taş, gökte yıldız sayarım.
Ve…Haykırırım o ay yıldızlı çiçeğe:
Senin kokunla nasip olsun her lokma aşım!
*
Nasıl kabarmaz göğsüm, çocuğum?
Dinle bak gerisini!
Tanıtacağım sana, eskimeyen neslimi!
*
Bilim asrında bile şu köhne Avrupa’ya
Bin bir nazla girerken kadınların hakları
Çok önceki çağlarda Asya’nın Bozkırları
Nice Hatun, Hükümdar tanımış asırlarca

Milat öncesi devrin Yedinci Yüzyılında
Vahşet yaşarken dünya, Türk Tarihi’ne bakın!
Tartıyı iyi tartıp, adil gözlükler takın!

Yaşamış en zamanda, Tomris Hatun adında
Yeryüzünün bilinen, İlk Kadın Kumandanı
Tarihteki İlk Türkler; Sakaların Kağan’ı

Vakurlu duruşunu, gökler başında taşır
Özündeki asalet günümüze ulaşır

Tarih hayran bakarken yere değmez ayağın
Boyu cüce kalıyor yerden bitme şu dağın
Ders almalı günümüz, insancadır odağın
Vakurlu duruşunu, gökler başında taşır
Takdire şayan nesil, tarzını kimden almış
Doğasından kaynayan ahlâkla yaratılmış
Ehil yönetiminde medeniyet kök salmış
Özündeki asalet günümüze ulaşır

Tomris Hatun;
Değerli miras bize en ırak mazimizden
Saygındır kadın, Türkoğlu’nun gözünde
Kutsal bilinir ana, önü geçilmez asla!
Yeryüzünün Öncü Türk Anasına bakın!
Ders veriyor oradan, uzaya çıkan asra!

Sadakat timsâli
Erdemli lider…
Barış seven savaşçı
Çalımlı dilber…
Güzellikle azamet
Cem olmuş huyunda,
Maharetli varlığı
Dillerde ezber…

Dedesi Alp-Er-Tunga olur da,
Adaletle cesaret buluşmaz mı torunda?
Sevgiyle yoğrulmuş, dürüst,
İhanete yer yok, Peçenek soyunda.
*
Başı dağlardan yüce, gönlü aşılmaz kadın
Yedi düvel türküsü, Türk’ün Anası, Kadın!
Kaygı yoktu millette başındayken anası
Huzurlu ve sakindi dişi kuşun yuvası.

Asya’nın bozkırında kırbaç şakırtısı deler şafağı
Güneşin torunları nal sesiyle beslenir…
Göçebe çadırında kışlanır
Av avlayıp, toy toylar, tavında ateş yakardı onlar

Kısrak sütüydü derdine derman
At sırtında yurtlanırdı onlar.
Kopuz çalarak ok atar,
Dedem Korkut Hikayesi’nde ne güzel yaşar onlar!
*
Gel zaman git zaman musallat olur dirliğe bir iblis
Dağıtmak için bu asil topluluğu…
Huzur ortamının varlığı, dokununca kör nefsine
Dayanamaz rayında yürüyen güzelliğe…
Tersini düz ederek giydirmek ister elbise…

Kasırganın merhamet dilediği
Canavarların bile beğenmediği
Pers Kralı Kiros’un gözü vardı Tomris’te
Evlilik yolu ile hayali onun gizliden;
Hâkimiyeti almak idi Türk’ün elinden

Çirkef içinde kral, içi dışı kan dolu
Açık olamaz asla, onunla evlilik yolu
Ameli niyetinin alenen teminatı
Can alıp, kan dökmektir bilinen asli sanatı…

Güzelliği kadar aklı derya bir kadın
Hükümdarlıktan öte, o uyanık bir ana
Halkı onun evlâdı, hepsi canından evlâ
Ülkesini satacak göz mü var ki Başbuğ’da:

Geri çevrilince Kiros’un tuzaklı iğrenç teklifi,
Çarpar sanki onu yeryüzünde bir ecinni…
Gözünü kan bürümüş ya Kiros’un
Zaten kan içmeyi çok severdi…

Evlenme teklifi nasıl olur reddedilir?
Saldırıya geçmek için iyi bir bahanedir.
Cezalanmalıydı Tomris, kendi aklınca
Cesaretin cezası pek yakınlarda!

…………..Tanıyamamış Kiros, henüz bu milleti
………..Onun deli ruhunda ebediyet gizli
……..Barışı sever ama savunmasız değil
……Hakka tapar o, haksıza eğilen değil!

Savaşçı millet dedim de, sakın anlamayın yanlış!
En çok sevdiği şeydir bu milletin barış
Kan dökmek için öğrenilmez, savaş mahareti,
Vahşetten masum halkı müdafaya…
Yer yüzünde Türk’ün bekasına…
Yöneliktir hazırlıklı olmaya…

Kurt Başlı Saka,
Çevik…
Atik..
Pratik…
Kırbaç sesiyle savuşturuyor…
Kovuyor bozkurt oyunuyla deli danayı
Dağ yücesinden uluyunca kurt
Yer gök yırtılıyor, yer yarıldı sanıyor vahşet ayısı…

Şaşkın Kiros anlayamaz bir türlü,
‘Bunlar nasıl bir şey, nasıl mahluktur?
Savaşla baş etmek mümkün değil Türklerle,
Başka bir yol bulmalı’
Mertlik yazmayan Kiros’un Kitabında soyunda
Yenilmeyen milleti ciğerinden delmek gerekti,
Bu kadının suçu, affedilecek değildi…

Ve bir gece
Çatırtı sesiyle yarılır gece
Devrilir dev gibi bir çınar…
Tomris’in yürek yarısı aslan oğlu!
Karanlığın boğduğu bir gecede
Kanlı Kiros’un kanlı çadırında, kanlı tuzağa düşer,

Ana yüreği bu, bilmez mi?
Daha duyulmadan acı haber
Titretir yeri göğü
…………………………………..Eyvah oğul!
………………..Oğul kurban olduğum yoluna
…………………Koyma beni intikam yoluna!

Kara haberle karardı yer, karardı gök…
Ciğerinden vuruldu bu defa Türk’ün Ulu Başbuğu
Kora düşüp dağlandı
Oğul… oğul dedikçe
Yer ağladı
Gök ağladı
Olanca Türk ağladı...

Gözyaşları boğmak için yarışırken gözünde
Direndi kale gibi, irade sağlam Türk’ün özünde

Kesildi birden merhametle selâmı
Alınmalıydı artık oğlunun intikamı!

Kabuk bağlamadan, yarası kanayan hükümdar
Etmeliydi mutlaka Kanlı Kiros’a dünyayı dar.

Bu gün bana yarın kime?
Başka canlar yanmasın..
Bir câninin yüzünden, analar ağlamasın!
Çal kopuzum şimdi çal, Dedem Korkut’a haber sal!

…………………….“Alp Er Tunga öldi mü?
……………………Isız ajun kaldı mu?
…………………Ödlek öçin aldı mu?
………………Emdi yürek yırtılur.”

Yemin etti, ant içti; ibret için dünyaya
Kana doymayan Kiros’un vampir gibi başı’nı
Atacaktı doysun diye kan dolu bir fıçıya…
Artık oyun oynanmaz, bu defa olacak kanlı
Kiros’tan Sakalar’a, olsun bakalım saldırı…

Asker doğmuş bu millet, doğuştan tam yetenek
Yürekler birlik olunca hedef kolaymış demek
Türk’ün özünde birlik, her değerden üstündür
Vatan için can vermek ona vuslat düğündür.

Fişek gibi fırladı Saka Türk’ü, her biri bir yandan
Kişnedi deli kısrak, yelesi savrulurken…
Savaş sahnesi değil sanki bir mahşer yeri
Yaşanıyordu kanlı Pers için, cehennemin ta kendisi!

Toz bulutu rengiyle tutuştular dişe diş
Okun yaydan fırlaması, intikama tam gidiş
Mızrak, kalkan, derbeder; hainin ordusunda...

“Yumuşak başlı isem kim demiş uysal koyunum
Kesilir belki, çekilmeye gelmez boyunum” diye
İşaret edilen işte bu benim soyum

Dişi Bozkurt, ordusunun başında
Elinde yalın kılıç, kırıyor kanlı hevesi
Ustaca manevralar, dört koldan hâkimiyet
Savaş Uzmanı Kadın, sanki yedi başlı dev
Askerine her yoldan sahip oluyor, hayret!

Acısının ateşi söndürülür ananın
Doysun Kiros’un Başı kana, içip içip fıçıda!
O günün şartlarında başka ceza ne olur?
Suçlu kalmamalı cezasız, masumlar rahat etsin
Mazluma canım feda, bu düzen böyle gitsin!
*
Zülmü alkışlayamayan zalimi asla sevmeyen
Ey şanlı tarihim,
Sizi ne güzel anlatıyor Akif'im:
'Yumuşak başlı isem,kim demiş uysal koyunum?
Kesilmeye gelir ama çekmeye gelmez boyunum'

Asuman Soydan

*************************************


Tomris Hatun M.Ö. 7. yüzyılda yaşadığı sanılan Sakaların kağanı. Sanılana göre Dünya'nın ilk Kadın hükümdarıdır.Aynı çağda İran'da hüküm süren Ahameniş İmparatorluğu ile büyük bir mücadeleye girişmiştir. Tomris Hatun'un dedesi Alp Er Tunga'nın aksine barışçıl ama savunmaya önem veren bir yapıya önem göstermiş, bunu bir zayıflık olarak gören Pers kralı Büyük Kiros ise hiç durmadan Saka topraklarına akın düzenlemiştir. Persler Saka topraklarına girdiği vakit yakılmış tarlalardan başka bir şey bulamıyorlardı. Çünkü Sakalar geri çekiliyor ve savaş için uygun bir mevzi ve an bekliyorlar bu olmadığı takdirde de savaşa girişmiyorlardı. Sakaları kovalamaktan bıkan Büyük Kiros İran'a geri dönmek zorunda kalıyordu. Bir süre sonra kendisine tabî olması ve kendisiyle evlenmeyi kabul ettiği takdirde Tomris Hatun ile uğraşmayacağını vaad etti. Tomris Hatun bunun bir oyun olduğunu biliyordu ve teklifi reddetti.
Buna kızan Büyük Kiros büyük bir ordu toplayarak tekrar Saka topraklarına girer (Bu orduda savaş için eğitilmiş yüzlerce köpek de vardır). Tomris Hatun artık kaçmanın yarar sağlamayacağını anlayıp uygun bir alan seçip Büyük Kiros'un ordusunu beklemeye başlar. İki ordu aralarında birkaç kilometre kalacak bir biçimde mevzilenir.Güneş battığı için savaşa tutuşmazlar ancak gece Büyük Kiros bir hile düşünmüş ve iki ordunun arasında bir çadır kurdurmuştur ve içinde güzel kızlar ve yiyecekler ve şarap bulunan çadıra ansızın saldırı düzenleyen Tomris Hatun'un oğlu ve beraberindeki kuvvetler, içerideki birkaç Persliyi öldürüp eğlenceye dalmışlardır. Ancak birkaç saat sonra bir baskın düzenleyen Pers kuvvetleri çadırı basıp Tomris Hatun'un oğlu da olmak üzere içerideki Sakaları öldürürler. Tomris çok sevdiği oğlunun ölümüne üzülür. Yemin ederek şöyle söyler : Kana susamış kurus....Sen oğlumu mertlikle değil o içtikçe zıvanadan çıktığın şarapla öldürdün. Ama Güneşe yemin ederim ki seni kanla doyuracağım

Ertesi gün yapılan savaşı Sakalar kazanır. Şöyle ki ok atmakta usta olan ve savaş arabalarını büyük ustalıkla kullanan Sakalar, savaş köpeklerine rağmen Persleri bozguna uğratır. Ölenler arasında Pers kralı Büyük Kiros da vardır.

Tomris Hatun sözünde durur ve Büyük Kiros'un kesik başını kan dolu bir tulumun içine atar. Tomris Hatun, Büyük Kiros'un kafasını kan dolu bir fıçıya atarak "Hayatında kan içmeye doymamıştın, şimdi seni, kanla doyuracağım” diyerek.