Oturum Aç

sündüz · (Bu mesajı son düzenleyen: 10/11/2014, 22:25 Site Yönetimi.)

ATATÜRK O NUN ADI

Şiirin Hikayesi

Ağlıyordu gökyüzü
Aldırmıyordu çoluk çocuk genç ihtiyar
Dolmabahçe de Atasına gidiyordu..

10 KASIM 2012

Güneşle soluklandı bu ülke
Akşamların yaslı karanlığında
Esen deli rüzgarları durdurdu
Bir başka iklimde esti rüzgar
Kurtuluştu adı

Önce ordusuna güvendi
Milletine saygı duymayı bildi
Köylüsü efendiydi
Ulusundan olmalıydı doktoru
Bayramlarla yaşamalıydı çocukları

Mavi gözlerinde ki ışık
Sevgi oldu
İnanç oldu
Birlik oldu
Suskun halkı uyardı
Yedi düvele karşı zafer oldu

Devrimleri ile kaldırdı siyah bulutları yurdunun üstünden
Yapılamaz denileni yaptı
Kendi savaşını verdi cahil cühelaya
İç ve dış düşmanlara karşı
Korkusuzdu
Cesurdu
İlericiydi
Aydınlıktı

Öldüremezsiniz beyler!
Atatürkçü düşünceyi
Yıkamazsınız milletin kayıtsız şartsız egemenliğini
Sindiremezsiniz
Unutturamazsınız
Atanın yaptıklarını
Armağan edilen bayramları
Susmaz Atatürk' ün çocukları
Yenemezsiniz cumhuriyet kadınlarını, adamlarını
Uğraşmayın boşuna

Bugün 10 Kasım
Dolmabahçe' yi benzetseniz de arap saraylarına
Atatürk adını ağzınıza almasanızda

Binlerce aydınlık düşünce
Atanın odasında
Atanın yatağına karanfiller koyuyor
Ve söz veriyor Atasına

Düşüncelerinin yolunda
Karanlığı yırtarak
İleriye bakacak gözlerimiz
Aydınlığa yürüyeceğiz hep birlikte
Geçecek bu sis bu bulut
Rahat uyu Atam
Emanetin emanetimizdir…

Oturum Aç
Kullanıcı Adı:
Şifre:	Şifremi Hatırlat
	Beni Hatırla