"- Ay Işığı Sonatı

…/ Mavi bir dem istedim, kendimden de yalnızdım…

billahi…
sahipsiz gölgeydim yaz ayazında
arkadan vuracak güneşim bile yoktu hatta
ay suskunu gecelerimde sonatıma mavi bir dem
son anıma seni isterdim çaresizliğimden
viyolonselimin tellerine işlediğim dizeler
lirik dansa dururdu şiirlerle
kokum öyle eksikti sesim gibi kendime
ağustos sağrısı tenimi ince ince dağlar da
solgun gözlerime kadife güller dikip
süzerdim günsüz saatleri kirpiğimde

ismim okunurdu minarelerde ben dinlerdim
bir sigara yakıp külünü basardım yarama
dumanında dün boğulurdu bildik nakaratlarla
gecenin zembereğinde kurup yarını
koyu yalnızlığa gizlenmek var ya en çok o ağırdı
en çok o cancağızım
uzun uzun ağlardım
hem nasıl ağlardım…


…/ Dip notalarında tinsel motifli erinçtir yaşamın ıtırı, güneş sızıyorsa eğer pencereden…


kör kurşunlara geleyim ki
namlunun ucundaydı gönül sözüm
vurulmak istedim o an serseri bir hüzünle
oysa daha büyümemişti bile bir yanım
küçüktüm, sefildim, hatta
faili malum maktuldüm
ölmeye aç bedenimi kaç kere doyurdum
seninle, senin için defalarca
heyhat! yakışmadı dargın bakışa
anladım ki sevmek, ölmekle başlarmış

güneşe açtım ardına kadar penceremi cumbalı
dilime dolanan eski bir Üsküp sevda şarkısı
çıkageldin, aydınlık bir sabahın ertesinden
yayılan kokundan tanıdım diyerek balkonumdaki hayalimden
beklediğin ben miydim?
oysa daha yeni ölmüştüm…


…/ Dudak izini bıraktığın hangi masalın prensesiydim mevsimin dingin kristallerinde…


vallahi…
kan revan yüreğimin ellerinden tutup sokaklarını ezberletiyordun şehrinin
önünde duruyordun orkestranın çamaşır iplerindeki smokinini çalıp
ben nasıl da uyanıyordum kabusumdan romans kaplarken tüm benliğimi
hayatı kucaklıyordum enstrümanların hüzün soluklarında özellikle obua
usulca… usulca… usulca…

ellerinde kastanyeti başka bir köşe başında
gece saçlı bir İspanyol dilber kulağına sıkıştırdığı gülün sevdasıyla
eteklerini savuruyordu aşka flemenkonun topuk tıkırtılarında
ritim tuttuk yüreğimizle sokulurken birbirimize bu tutkulu kırmızı dansa


…/ Ölesiye değilmiş sevmek… Sevmek, ölmekle başlarmış yeni anladım…


dilim lal olsun ki
buz kesiğiydi hava… sığındığımız meyhanenin eşiğinde önce gözlerimizde ısındık
cesurca soyunup atmalıydık abartılarımızı hatta vatkalarını bile mantomuzun
eski bir melodi mırıldandın karanfil uzatıp bahşiş bekleyen sokak çalgıcılarına
bitmek istemeyen, uzun mu uzun…
gözlerime yazdım yudumladığın şarkının sözlerini benimle olsun kapanırsa
işte o an cancağızım, en çok o an vuruldum sana

çingene kadından aldığın bir demet en maviyi avuçlarıma bırakırken
gerçektin bana yapay zekaların sıradanlığından çok öte
kokusunda dağlar, şekilli kıvrımlarında dorukların asiliği varken
kuşbakışı izleyeceğimiz manzaranın kaparo görüntülerinde
uzaktaki denizin kokusunu çekiyorduk ciğerlerimize
bekle, ay ışığını bekle sevgilim daha erken
teslim oluyordum naif dokunuşuna ellerinin
patika yolun göğsüne sokuldukça tepedeki kulübenin ışıklarıyla
dudakların değdi kutup yıldızını arayan bakışlarıma
anın büyüsüyle fısıldıyordun tüm evrene iki yana açıp kollarını
“ezberlemiş olacak bütün denizler, teknedeki ismimizi yan yana
pusula bu sevdayı gösteriyor, kuzey yıldızına aldırma”
o şiir cancağızım, o şiirdi yüreğimiz, en çok o…


…/ Vuralım denizin dibine geceyi süzüp yudumladığımız sevişmelerle… Haydi bu gece


yemin ederim ki
ay ışığı yansıtıyordu pencereden tenimize sedefi
güz yaprakları rengindeydi gece yatağa bahar serili
bedenlerimizde oynaştıkça alaca hayaller
keşfe çıktı gizli mabetlerimizi süvariler
yudumluyorduk mahzendeki ateşi
yürekte zincirkıran bir sevda bestesi
her bir sevişme ibadet gibi
ilk sonatımızdır her biri
başım döner ya sarhoşluğum en çok ondandır
en çok ondan sevgilim neden diye gözlerime sorma
sebepsizdir titreyişim ay ışığı soyunurken masumdur denizim


…/ Son nefesim olsun ki onca kahırlı gecelerden çıkıp da bir dem mavinin alacasında tek sen varsın ya; denizin dibine vurup sarhoş olsam hatta hiç ayılmasam ay tepeden gelir mi dersin sonatıma? En çok o ışık cancağızım, gözlerimde en çok o var hala…"

Rengin Alacaatlı


***




Öncelikle 'DON KİŞOT 1' rumuzlu okurun, oldukça isabetli tahlil ve tespitlerle kaleme almış olduğu yorum ve değerlendirmeleriyle son derece mutlu olduğumu;

Şiiri yazan kadar okuyanın da ciddiyetini gözler önüne seren bu yaklaşımları nedeniyle Sayın, 'DON KİŞOT 1' e teşekkür etmek istediğimi belirtmeliyim! Bu tür ölçme değerleme anlayışı şiirin önünü açarken; şairin daha sağlıklı, daha farkındalıklı ilerlemesine olanak sağlar.
*

Gelelim güne düşen şiirimize...


Muhteşem bir anlatım, sade ancak oldukça etkili bir dil… Muhteşem bir kurgu, bilgi ve akıcılıkla yaratıcılığın harmanlanışı sonucu oluşturulan inci tanesi dizeler…

Her sözcükte, her dizede -eriye eriye - yeniden, yeniden vücuda geliş ve aşk' ın aslında tam da bu olduğunun dillendirilişi...

Ah... Bir de o pekiştirici nidâlar yok mu? 'Vallahi, billahi, yemin ederim ki...' gibi. İşte bu ifadeler şiirdeki anlamı ve anlatımı daha da güçlendirerek sürüklüyor okuru finale değin toz duman içinde.

Bu dizeleri okuyup da dizelerdeki o büyülü ve bir o kadar da gerçekleşme olasılığı yüksek beşeri duyguların inandırıcı atmosferine kapılmamak mümkün mü?

Şiir serbest vezinle yazılmış ancak her sözcüğü, her dizesi özenle seçilerek konumlandırılmış; bu nedenle de anlam, dil ve akıcılık -şiirin uzunluğuna rağmen- okuru sıkmadan ve büyük bir heyecan içinde sürüklemeyi başarmış...

İç içe geçmiş tensel ve tinsel duyuların ritmik sesi…

Çağıl çağıl akan bir ırmağın , sadece iç sesimizle duyumsayabileceğimiz büyüsü var her bir dizede.

Giriş, gelişme ve final dizeleri büyük bir emek, özen, bilgi ve beceriyle seçiciliğin göstergesi.

Kısacası, rast gele ve karga burga değil; bilinçli, bilgili ve aşk ile kaleme alınmış bir beyin ve yürek fırtınasının sonucu GERÇEKÇİ ve SOYLU dizeler!

Sevgili Rengin ALACAATLI kendi özgün çizgisini, şiir dilini, kimliğini büyük bir sabır ve emekle oluşturmuş; bu çizgide ödünsüz ve dirayetle yürüyen, yarının şiirine imzasını atan çok özel ve saygın bir kalem.

Entelektüel birikimiyle her geçen gün daha da güçlenen derinlikli, asil ve özgür kalem Rengin Hanım' la birlikte; bu değerli dizeleri gün ışığına çıkarak farkındalık yaratan ve daha geniş okur kitlesiyle buluşturan 'antoloji.com' un Saygıdeğer Seçki Kurulu' nu kutluyorum!

Her daim Sevgi, Saygı ve Dostlukla...

Refika Doğan-09.12.2012 01:32

şiir gibi yorum da güzeldi. özenle okunup yorumlanmış. her iki kaleme de tebrikler.