” Şair Abdülkadir Güler Bey’e hörmetlerimle “ diyerek imzalamışlardır ( 06.11.2008 ) .Tabii bu arada ben de kendilerine memnuniyetle “Yaz Güneşi Bengisu ( şiirler) kitabımı armağan etmekten gecikmedim. Bu kitabı Nizamettin ONK tarafından hazırlamışlardı. İstanbul Ağustos 2003. Kitabın tertemiz bir kapağı vardır, 180 sayfadan ibarettier. Arka kapakta Ağrı Dağı ve şairin bir şiiri yer alıyor. İsterseniz bu güzelim şiirden bir iki dörtlük sizlere sunmak istiyorum:
Görüş var bir ömrü versen de azdır,
Görüş var getmeğe adam can çeker!
Görüş var şadlığı sığır illere
Görüş var ferahı, birce can çeker!
***
Yaşanan en şirin arzuyla, kâmla
Sevincin sel olur, derdin se damla,
Üretken verilen hoş bir selâmla
Eli el ısıtar, kanı kan çeker!
Kitaebı hazırlayan Nizamettin ONK Zelimhan Yagup için şunları yazıyor: “ Türklüğün değerli şairi Zelimhan Yagub’u 1981 yılında tanıdık. Azerbaylcan şairlerinin şahsım için düzenledikleri bir şölende neşeli anlar geçirmemizi sağlamıştı. Zelimhan Yagup, sazın tellerine mızrapla dokundukça duygulanmamak imkansız oluyordu. Aşık havalarını şakrak sesizsyle söylerken insan ruhunu heyecana boğuyordu. O yaktığı deyişlerde halkının kültürünü dile getirecek iyi bir gelecek çiziyordu. Güncistan’da ; Borçalı’nın Kepenekçi bölümünde güzel çocukluk yıllarını geçiren şair, biranda kendini Bakü’nün edebiyat muhitinde buldu.
Alisinin Türkçe ninniler, türküler, deyişler, masallarıyla büyüyen şair, Azerbaycan Türk Edebiyatının en gelişmiş bölgesinde aydın ufuklara yol çizdi. Zaman onu siyasi yaşamın izine de sürdü. Yine milli düşünceyle halkın sevgisi üstünde topladı. Geleceğe mutlu umutlarla kanat açan Zelimhan Yagub’u ülkemize tanıtmak amacıyla da olsa bu kitabı hazırladık. Türklerin kesif bulunduğu, başta Almanya, Fransa, İngiltere, Hollanda, Belçika olmak üzere diğer Avrupa ülkelerinde de tanısınlar. İçli şiirlerinden feyz alsınlar. Düğünde, dernekte, özel toplantı anlarında yararlılık sağlasınlar. Şairimizi yürekten kutlarız” diye görüşlerini belirtiyorlar.
16. Uluslararası Şiir Akşamlarında Azerbaycanlyı şair Zelimhan Yagup yaptığı heyecan dolu bir konuşmasında şunları aynı şivesiyle şöyle konuşuyordu. Ben de bu konuşmalarından bazı notları almıştım. Bunları sizlerle paylaşmak istiyorum. Zelihan Yagup :” 1991 ilde Yunus aşkına Anadolu memleketine ziyarette geldim. Bu ziyarette Kars, Edirne, İzmir, Bursa, Eskişehir, Konya, Manisa, Akhisar, Sünnetçi köyü denilen Mukaddes yerleri gözümle gördüm. Ve yüreğime götürdüm. Allah imkân verdi. Türkün ruhu bana yardımcı oldu. Hz. Mevlana’nın övdüğü mukaddes mertebelerden hassına kadar güzelim topraklarına ayakbastım Horasan Dervişi koca Yunus karşıma çıktı. 750 sonra mende ( bende ) Mevlana kimi üzümü Yunus’a tuttum ve dedim: Men Mevlana, değilem, sözden sarayım ola, melekler taim ola, men Mevlana değilem Tanrı’dan paim ola, O hazine sahibi men bir kimsesiz yazık , ne olaki menimde karşıma çık…
Bakmayın başıma yağan doluya, özümden kabuk gelip ekşim Anadolu’ya, Ün saldım Karaman’a, Eskişehir’e, Bolu’ya, yırtıldı ayağımda giydiğim demir çarık , ne olaki bir defa menimde karşıma çık… Hakka şükürler olsun ki Yunus yüreğini bana açtı. Onun hakkında bir destan bağladım, bugün Türkiye memleketinde Zelimhan’ın karşısına Yunus nasıl çıkmışsa güzelim Anadolu’da memleketinde Azerbaycan’da yine karşısına böyle çıktı. Büyük Azerbaycan şairi Bahtiyar Vahapzade adına Elazığ’da onun adının bir caddeye verilmesine men de çok sevindim. Bahtiyar Vahapzade büyük bir şairdi. Türkiye devletine, Türk halkına ve sevgili Elazığlılara sonsuz şükranlarımız vardır” diyerek sözlerini şu şiirsel sözlerle bitirmişti:
Kuvvetim zorum torpak
Ocağım, gorum torpak
Sende bir iz koymasam
Alıştın görüm torpak…
Ulu Tanrı Türk milletine zeval ve yokluk vermesin. Onların halkına topraksız, vatansız bırakmasın ( âmin) diyerek sözlerini tamamlamıştı… Azerbaycanlı şair Zelimhan Yagup yüreği sevgi dolu bir insandır, vatanını ve milletini çok sevmektedir. Onlarla gurur duymaktadır. Bu sevgiyi atalarından aldığını şu dörtlükte özetlemektedir:
Kanımda anımın kaynar nefesi
Kalbim oğulların sırasındadır
Atamın vurduğu şillenin sesi
Şiirimin en güçlü mısrasındadır.
O bu bunları söylerken aşık geleneğine sadık kalarak ve Azerbaycan Türkçesi'nin en güzel inceliklerini de duyarlı sözlerle dile getirmektedir. İçi aşkla dolu bir şairdir. Bu aşk onu içten içe yakmaktadır. Tıpkı bir Karacaoğlan, aşık Kerem gibi sesleniyor:
Gafil ölmek istermiydin
Bir güzel öldürdü meni
Sefil ölmek istemirdim
Bir gözel öldürdü meni.
Kalbi keman, dili neymiş
Aman tanrım! Bu kız neymiş
Gözel ölmek, gözel şeymiş
Bir gözem öldürdü meni…
Zelimhan Yagub, 21.10.1950 Gürcistan Cumhuriyetini Bolnısiu ilinin Kepenekçi köyünde doğdu. Şair bir aileden geliyor. Büyük dedesi Abbas Ağa Azerbaycan’da Hacaloğlu’nu tanımayan yoktu. 30.10.1918 Mondros Günlerinde Türkiye’nin İstiklal Savaşı sırasında Kars’ta kurulan “Milli Şura”nın Başkanı Kepenekçi Emin Ağa Zelimhan’ın ana dedelerindendir. Babası Yusuf Efendi, anası Güllü Hanımdır. Anası Güllü Hanım Türk Folklorunu iyi bilen maniler, bayatlar, destanlar ve ninnilerle tanınmıştır. Destanlalar konusunda kültürlü bir kadındır. 1967 yılında orta öğretimi bitiren Zelimhan Yakup 1968 yılında Bakü’ye yerleşti. Azerbaycan Devlet Üniversitesinde Bakü’de Kütüphanecilik Bölümünü bitirdi.
15 yaşında iken şiirlerdin çeşitli gazetelerde yayımlandı. Zelim han Yagub Bakü’ye yerleştikten sonra bir Anda Altay Dağları, Tyan Şan Ormanlarını, Çini Seddi’ne kadar gezme imkanını buldu. Pekin’e gitti, Mekke ve Medine’ye’de gitti. Hac vazifesini ifa etti.” Ey Vatan Oğulları” manzum eseri Azerbaycan televizyonlarında gösterildi.”Bir Eli Toprakta, Bir Eli Hakta” şairin ömür boyunca seçilen önemli manzum tiyatrosu olarak seçildi, Şiir ve yazılarından ötürü birçok ödüller aldı. Örneğin “Şair Harayi”, Sizi Kınamıram” “ Ziyaretin Kabul Olsun” kitaplarıyla 1995 yılında Hacı Zeynelabidin Tağıyev Milli Ödülü,1996 yılında Mehmet Araz Ödülü, 2000 yılında Azerbaycan Cumhurbaşkanı Haydar Aliyev ( Ellinci Yaş ) ödülüne layık görüldü. Bu ödül ise Azerbaycan’ın en büyük ödüllerinden biridir. Zelimhan Yakup, Azerbaycan’ın tanınmış şairlerin biridir. Tüm Azerbaycan halkı tarafından sevilmektedir.. Eserlerinden bazıları şunlardır:
1- Könlümün Ses, Gençlik ( 1980),
2- Yolum Elden Başlanıp,Yazıçı ( 1981),
3- Od Aldığı Ocaklar ( 1989),
4- Biz Bir Eşkin Putasıyık ( 1989),
5- Zaretin Kabul olsun, Gençliek ( 1991),
6- Şair Talihi, Fransız- Azerbaycan ( 1991),
7--Şair Harayı, Gençlik ( 1995 ),
8-- Bir Eli Toprakta, Bir Eli Hak'ta ( 1997,
9-- Söz Camı ( GĞürcü Dilinde, ( 2000 ),
10- Bu Yaşıl Ağacın Altı Bizimdi ( 2000),
11-Söz Camı ( Gürcü Dilinde ) Azerbaycan ( 2000 )
10- Seni Sevmek için Geldim Dünyaya ( 2003 )
12- Zelimhan Yakub Foto Albümü ( 2001 ),
13- Zelimhan Yakub’un hayatı ve eserleri ve Bir Demet Şiirleri Almanca Tercümesi ile hazırlanacaktır. ( şairimizin kitaplarının çoğu Bakü’ kentinde basılmıştır).
Sözü uzadı galiba. Ne yapayım adet yerini bulsun diye kısaca baştan savıp yazmazdım. Azerbaycanlı ünlü şair Zelimhan Yagup yazmaya ve eserlerini okunmaya ve incelemeye değer ölçüde büyük bir ozandır. Bunun için sizleri yordum. Sözümü bu değerli şairimizin bir şiirinden bir iki dörtlükle bağlamak istiyor ve sevgili can dostumuz Azerbaycanlı kardeşimiz Zelimhan Yagub’ a sağlıklı günler ve başarılar diliyorum.
YAŞIL AĞACIN ALTI BİZİMDİR
Kök üste buğdayın neçedi bildim
Budakta yaprağı neçedi bildim
Salkımı,saçağı neçedi bildim
Bu yaşıl ağacın altı bizimdir
Saçağı terpenir tellerin kimi
Yarpağı oynaşır ellerin kimi
Düğmesi açılıp tüllerin kimi
Bu sevgi, bu Layla bu beşik bezim
Çeker növbemizi bu keşik bizim
Neyimize lazım ev-Eşik bizim
Su içer sevginin kökü ömürden
Sevgi el üzmesin ta ki ömürden
Hoş bir hatıradır iki ömürden
Könlümüz havalı, gözümüz de taç
Gençliğin havası başımızda taç
Bir sensen,bir menem, bir yaşıl ağaç
Bu yaşıl ağacın altı bizimdir.
Azerbaycan Şairi Zelimhan YAGUP
Ağustos2003.s.30- İSTANBUL
----------------------------------------
Bilinmeyen Sözcükler:
1- Şille: Sille, tokat anlamında kullanılmıştır.
2- Meni: beni
3- Yaşıl: Yeşil
4- Neçedir: kaç tanedir?
5-Terpenir: Deprenir,
6-Yarpağı: Yaprağı,
7- Kimi: Gibi ,
8- Layla: Ninni,
9- Keşikışarı,
10- Ev- Eşik:Bahçe, aile,
11- Könlümüz:Gönlümüz,
12- Menem: Benim, bizim.
*****
Abdülkadir Güler
Söke
