Bâd-ı sabâh ! benim yarime söyle
Icaz etme sadân duyulsun şöyle
Nurlu seman ile mutluyum böyle
Dağların ardından diyesim geldi

Gündüz hayallerim gece düşlerim
Canım kurban olsun serzenişlerim
Şahsına değildir seslenişlerim
Vuslâta ermektir sevesim geldi

Adadım yoluna senin bu canı
Ciğerine bastın aldın cananı
Yarabbi görür de çözer yananı
Elimi yüzüne süresim geldi

Aşıklar bilirler çektiğim çile
Bâd-ı tecellimsin,canımı dile
Savurur ne yeller,yaşımı bile
Yoruldum yollarda silesim geldi

Ağlama gözlerim çok perişanım
Hasret etti beni en güzel anım
Huzur-u mahşerde rahat vicdanım
Bana bir hal oldu ölesim geldi

Senin aşkın ile mecnûnun oldum
Derman bulamadım sılada soldum
Ah nideyim ömrüm, küllî tutuldum
Yaşayan mâşukum,göresim geldi

Gönül sığmıyor ki gönül kabıma
Susarım,şahit ol sen hicabıma
Gülnihâl söyler ki; söz ol acıma
Ak cenneti gördüm gelesim geldi

Nihal MİRDOĞAN