Merhaba Saygıdeğer Dostlarım,Canlarım.,

Gitgide karmaşıklaşan ve değer aşınmasıyla insan ilişkilerini farklı boyutlara çeken, yaşanılırlığındaki hazzı, gizemi, cıvıltı ve dostluk duygularını dahası, insani olan her güzelliği yoz çarklarında öğüten hayatın , dişlileri arasında un-ufak olmamanın yeğâne teminâtıdır, düşünen insan.. Düşünme ve mukâkeme gücüyle düşündüğünü ifade olgunluğuna sahip insan. Benliğin karanlık kıvrımlarından çekip çıkartılan ´olgun insan´ elbette ki yaşamdan soyutlanmış, yaşama gülümseyen uzuvlarını yitirmiş insan değildir; bilâkis, yaşama daha derin ve güçlü bağlarla bağlanıp tebessüm edebilendir. Bayramlar bu nedenle vardır; yaşamın ´insani´ boyutunu öne çıkararak insanın insana uzattığı -ya da uzatması gereken- dost elini güçlendirerek paylaşımın o engin güzelliğinde çoğaltır, kenetler birbirine. Örümcek ağları içinde oluşturduğu kozasına kendini hapsetmiş bencil bir benlik, elbette ki en zavallı ve insan görünümündeki ´ insan olmaktan uzak ´ benliktir; beklentileriyle, algısıyla, yaşam anlayışıyla...Ancak unutulmamalı ki, o da aynı Yaratan´ın yarattığı bir can'dır. O halde olgun benlik bu can´ a da hayat hakkı tanıyabilendir; yaşanılan çağın ve taşınılan benliğin algı sınırları içinde... Bu anlayışla siz can´larımın, güzel insanlarımın ´Kurban Bayramı´ nı kutluyor; insanın insana... İnsanın doğaya...İnsanın kendine ve insanın Yaratan´a haksızlığının, anlayışsızlığının, tahammülsüzlüğünün, saygı ve sevgiden yoksun bencilliğinin, adaletsizliğinin dahası; vahşetinin son bulması.. Sevginin, dostluğun, paylaşımın çoğaltan dünyasında yüreklerin mutluluk ve umutla barışa, dostluğa, yaşama, HAKK´ a yürümesini diliyorum içtenlikle. Affınıza sığınarak bu anlamda ki bir şiirle paylaşarak elbette...r.d

İnsan Ve Benlik

´ Sıyırıp atınca can gömleğini, geride kalan mânâdır insan...´ r.d.



Her insan yaşayan ölü sanmalı
Farkındalığını ancak bilmeli.
İmânsız yaşamak yaşamak mıdır?
Yaratan aşkıyla serin yanmalı.
Serin yanmalı
Pişmeli özün..
Kul hakkını bilenlerle
Doğruları bulanlar..
Dini iki dizde değil
Kalbî bütün yoranlar..

Her insan yaşayan ölü kan ile
Farkında değilse canda can ile.
Ehl- i insan bilir yaşarken bunu
Yansıtır bu ziya kâmil insanı.
Kâmil insanı
Öğrenir her can..
Elin belini
Yürek dilini..
Düğüm düğüm et
Nefs´in telini..

Her insan yaşayan koza benlikte
Özüdür kozanın içi şenlikte.
Bırakma işini gece karanlık
Ara sen gerçeği günde günlükte.
Günde günlükte
Aydınlık ola
Birlik dolusu
Özüne dola..
Dert kapısı karanlıktan
Dost kapısı aydınlığa..
Hakk yapısı gönül ile
Damladan akarak göle..


Her insan yaşasa er meydanında
Denese mertliği nâmert yanında.
Arınır benliği güce erişir
Terk eder tekliği kendi canında.
Kendi canında
Pişip olgunlaş!
Sır beşiği bil
Taşıdığın baş!
Er meydanı erenlerin
Canı yola serenlerin
Sarıp sarmalayan toprak
Yaratan´ a dönenlerin.



Refika Doğan