Diyetini ödedim yasak yaşamlarımın
Seni yanlış sevdim doğru zamanlarda
Elini tuttum rüzgarların,
Sana değmesin diye
Havva Ana'nın günahından geçtim
En saf yanımla
Bir ısırım yasak meyveydi
Dimağımda sen düşüncesi
Gönül mahşerini yaşamaktı
Bunun kesin bedeli
Cehennem de olsa sonunda.
Seni sevmekti evrimimin temeli
Tamamlanmaktı en basiti...
Güneş senin çehrende doğardı
Ve ay şarkı söylerdi her gece ben uyumadan
Senin sesinle
Cennetten gözlemekti yaşamı
Bir an elini tutabilmek...

Çocuklar vardı...
Her ırktan, her milletten
Her yürekten
Günahsız çocuklar
İçimin derinlerinde
Bir şevkat arayan öylesine
Çiçekler toplayan
Gönül bahçelerinde...
Özgür ve mutlu çocuklar...
Gökkuşağının sonsuz rengi vardı
Seni severken
Masumca, çocukça
Uçurtmalarım zaptedilmeden evvel
Kürek mahkumu olmadan önce
Karabasanların elinde...
Esir düşerek büyümek oldu
Dirhem dirhem ölmek oldu gidişin
Permeperişan yollara düşmek oldu
Sen, sen diye
Yunus misali...
Gördüğüm her simada seni aramak oldu
Sen olmadığını bile bile....

Yaşadım!
Sen gittin
Ben yaşadım,
Yaşayabildim
Şaşırdım...
Şaşırdım aşık yanımı gördüğümde
Şaşırdım
Aynada, yaşlanmış yüzüme değdiğinde bakışım
Meğer diyetini ödemişim yarım mutlulukların
Eksiksiz hüzünlerle
Azad olmuş kölelerim
Sahra çöllerinde

Ey Aşk!
Min-el aşk!
Güneş mi tutuldu sabahlarında
Neden karardın birden
Almadın mı benliğimi benden
Yok olmadım mı daha
Onun bir zerre varlığında
Ey sevgili!
Gel artık
Ecelim ol!
Korkmuyorum ölümden
Sen gibi görünecekse
Azrailin sureti!...