Ben beni aradım yüce dağlarda
Yüksekte aradım enginde gördüm
Karanlık geceye saldım gönlümü
Kendimi şarabın renginde gördüm

Arının yaptığı çiçek tozunda
Gönül hara düşer aşkın közünde
Fitnelik fesatlık insan özünde
Güzeli kalplerin denginde gördüm

Acıdır bakışlar eritir taşı
Dertten kurtulmuyor insanın başı
Gizli gizli akar içine yaşı
Acıyı öfkeyi bungunda gördüm

Yiğit’im yalnızlık dostumdur benim
Geceye karışır güneşli günüm
Etten yapılı şu gönlümü canım
Yanan ateşlerde yangında gördüm…

Harun Yiğit