Ben Bir Yaz Yağmuruyum (?)

Gözlenir yolum, 
beklenirim-özlenirim… 
Fakat… 
Fakat bilirim ki; 
Gerektiği kadardır yerim, 
İstenmez bir nebze fazlası… 
İstenir ki; gerektiğinde gelsin, 
Gerektiği kadar yağsın! 
Ve bilsin vaktinde gitmeyi… 
Hep beklesin hazır ol’da! 
Gelsin ihtiyaç duyulduğunda… 
Hemen gelsin bekletmesin, 
Bekletmesin hiç… 

Oysa… 
Oysa ben bir Yaz Yağmuruyum, 
Durgun Su değilim mecrasında akan… 

Bir bulut kütle-siyim, kaynağı bol… 
Öyle dolarım, öyle dolarım ki; 
Beklenmedik bir zamanda, 
Beklenmedik yere; 
Sel olup akarım! 
Sığmam bendime, taşarım! 

Yaz Yağmuruyum Ben 
Kimine az, kimine fazla gelirim… 
Durgun Su değilim,
Ansızın gelir, ansızın giderim… 

Kimisi kavrulur hasretinden, 
Kimisine dert değildir..
Yağacaktır nasıl olsa, 
Bugün olmasa da yarın! 
Oysa temelli de gidebilir; 
Beklemez, 
bekleyemez çağrılacağı zamanı… 
İstese de kalamaz, 
Alır götürür rüzgâr susamış topraklara...

Evet 
Evet Ben bir Yaz Yağmuruyum, 
Bilmeliyim zamanında gitmeyi! 
Kim ister ki, istenmeyen olmayı… 
Kimi zaman hatırlanan! 
Kimi zaman unutulan olmayı… 

Zaten istemez ki toprak, ihtiyacından ziyade; 
Su istese de toprağı; sükûn bulsa da bağrında.. 

Ağır gelir toprağa suyu taşımak, 
Ağır gelir bağrına sığdırmak… 
Su huzur bulsa da; 
Toprak kaldıramaz yorgun düşer, boğulur… 
Bilirim… 
Bilirim gerektiği kadar olmalı, 
Gerektiği kadar kalmalı; 
Dinmese de hasret... 

Su ve toprak ayrılmaz ikili, vuslatın rengi… 
Varlığında hissedilmese de gereği; 
Yokluğunda muhtaç olduğumuz… 

Of! Of… 
Ben bir Yaz Yağmuruyum, 
Gitmesini bilmeliyim vaktinde… 
Su! Su! Su diye inleyenlere, 
Suya hasret kalanlara yağmalıyım… 

Bilirim! 
Hissederim gerçekten suya hasret kalanı, 
Yağmuru bekleyeni… 
Bilirim! Bilirim, şunu da bilirim ki; 
Ne suya hasretinden, 
Ne de susuz kalmışlığından-dır; 
Nehir kıyısındaki toprağın, yağmuru bekleyişi… 
O, ne aşktır ne sevda; 
Ne de suya duyulan özlemdir! 
O başka bir şeydir… 
O, yalnızca arada bir hatırlanan, 
Arada bir özlenen-dir. 
Gelsin yağsın serpilsin arada bir, 
YAZ olmuş, KIŞ olmuş ne fark eder ki...

Oysa… 
Oysa Yaz Yağmuru: 
İhtiyaçtır, beklenen-dir, özlenendir, 
Kurumuş toprağa Can’dır! 
Nehir Kıyısındaki Toprağa ise; 
Sadece bir renktir Yaz Yağmuru; 
Olsa da olur, olmasa da… 

Fakat… 
Fakat O, renk olmak değil, 
CAN olmak ister… 
Yağmurun ruhu vardır; 
Nehir kıyısındaki toprak fark etmese de…

13 MART 2011
Metanet Yazıcı