Ben Köylüyüm

Memleket acısı hem de ne acı,
Acıya acılar eker giderim.
Koru, İn Köy, Kale ya da Danacı…
Adını yazıya döker giderim…

Horlanınca dönmüş çöle dokusu,
Kavurur içimi tezek kokusu.
İşte memleketin hokus pokusu,
Hal nice köylüde döker giderim…

Emekler veririm toprak taşına,
Katlanırım çamur derya kışına.
Çalarım kaşığı bulgur aşına,
Doyunca işime çeker giderim...

Her gün tarladayım çocuk avratla,
‘İllallah’ der bazen yangın suratla.
Atmadım hayatta henüz beş takla,
Hayatın önünde seker giderim…

Nasırdan görünmez baksan ellere,
Ağam paşam derim gelen kellere.
Beslerim kuzuyu, eti ellere,
Pilavı yufkaya döker giderim…

Bırakıp sabanı motora baktım,
Ezilip altında sinemi yaktım.
Geçimin derdini kafama taktım,
Borcun üstüne borç takar giderim…

Mazotu gübreyi borca alırım,
Zemheriye varmaz donar kalırım.
Her bahara yeni umut bulurum,
Hemi diker hemi söker giderim…

Toprağı azimle sürer işlerim,
Bazen hayal kurar bazen düşlerim.
Sıkmaktan çürümüş bütün dişlerim,
Yılda birkaçını söker giderim…

Kocamış tarlalar verim vermiyor,
Yaptığım masraflar geri gelmiyor.
Yorgun bitkin hanım dizi dermiyor,
Öldürsek avradı bekâr giderim…

Her hasat halimi nedir gördünüz,
Bastonumu alıp yola sürdünüz.
Oklava yutturup geri döndünüz,
Yazık ki belimi büker giderim…

Emeğim üstüne kota koyarsın,
Her kotayı farklı renge boyarsın.
Doymayan gözümü şişle oyarsın,
Bundan sonra şaşı bakar giderim…

Efendi değilim köle millete,
Yakalandım her gün farklı illete.
Niye küstürdünüz beni devlete?
Ürünü yollara döker giderim…

Aşkımı sunarım dalda yaprağa,
Ter dökerim daim kara toprağa.
Değer vermeyince canım toprağa,
İsrail tohumu eker giderim…

Memleketi karış karış dolanın,
Ne abartım vardır ne de yalanım.
Var mı ki avuçta elde kalanım,
Yamaya yamalık diker giderim…

Döndü hayat döndü kanlı zehire,
Gücüm kalmamıştır heyhat tehire.
Gözü attık artık büyük şehire,
Toplar çulu teker teker giderim…

Serap denizinde bakıp güllere,
Kaptırdım gönlümü esen yellere.
Yolum düştüğünde gurbet ellere,
Sılaya hasretlik çeker giderim…

Gün gelir mühürlü sandık kurulur,
Vekilin kim olsun diye sorulur.
Vuslatî der o an sular durulur,
Ne varsa ortaya döker giderim…

13.12.2006
O.ÖCAL

şeere deliler bi zabah erken
gonu-gonşu eş-dos vedalaşırken
bi ğat yatak, hasır, çencere sergen
pılıyıı pırtıyı toplar gderin

gederin deeee.....
de bin pişman olurun
harcanırın
sefil olurun
hırsız edeller Gardaaşş! ............ibrahim çelikli

Osman Öcal





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.


--------------------------------------------------------------------------------
Bu şiirin hikayesi:

Atatürk'ün:'köylü milletin efendisidir' sözünün ne derece değerde kaldığını bu şiirde anlamak mümkün.