Ben Seni Sensiz de Sevdim(Gülce –Buluşma)

sen gelince aklıma sözlerim özlemdir hep
derin bir ah çekiştir geçen güzel günlere
mutluluktur huzurdur sığmayan enginlere
mısra mısra şiirdir yazılan bugünlere

sen gelince aklıma
dünleri yaşarım bir anda
kır çiçekleri toplarım baharda
kurduğum salıncakta sallarım bulutlara
ipeksi saçların savrulur rüzgarda
kokunu çekerim doya doya
bir anda hoşça kal deyişin gelir aklıma
bir ok gibi saplanır sol yanıma
dinmek bilmez bir hasret sarar her yanı
yüreğimde açar derin bir yara
sensiz senden habersiz
kanarda kanar

sen gelince aklıma gözlerim bulutlanır
birden titreme düşer mahzun dudaklarıma
derince bir sessizlik çöker sokaklarıma
hasretin göz yaşları düşer yanaklarıma

sen gelince aklıma
lokmalar dizilir birden boğazıma
hüzündür şarkılar yokluğunda
alır götürür gün batımlarına
ve her sabah hasretin yeniden doğar ufuk da
bir acı saplanır sol yanıma
batarda batar

sen gelince aklıma dizlerim tutmaz olur
ellerim üşür tutamadığım ellerinde
sürüklenirim yaprak misali sellerinde
bahar kokunu ararım hasret yellerinde

sen gelince aklıma
bir başka atar yüreğim
çırpınır,haykırır sensiz sokaklarda
duyulmaz sesim yıldız uzaklığında
hasretin düşer göz kapaklarıma
bulutlanır gözlerim çaresizliğimde
damla damla yaşlar dökülür yanaklarıma
akarda akar

sen gelince aklıma yazlarım hasret kokar
şubat ayazlarında kalır donar bedenim
kırağı düşmüş anılarla geçer her günüm
gözlerimde yaşlarla hasrette üç öğünüm

sen gelince aklıma kendimedir nazlarım
sevdiğim bir tanem varlığıyla mutluluğum
yokluğunda hüzünlerim
gözlerimdeki yaş yüreğimdeki sancı
hasretin içimi yaksa da acı acı
ben seni sensiz de sevdim olamam ki bir yabancı

Abdullah Ramazan