Benim Telaşım(Serbest Zincir)

Bir bayram sabahı, her bayram sabahı
Sabahı sabırla, zor eden çocuklar vardı
Vardık yani bir zaman;
Zaman kış, yerde kar, çökse de boz duman.
Duman oldu aylar, bir bir eridi yıllar.

Yıllar, bir ömür arkadaşım, tükenen yaşım
Yaşlandıkça gördüğüm, benim telaşım.

Telaşım, meydanlar nahoş, meydanlar boş
Boşalmış yürek ambarları velhasıl
Velhasıl, heyecan yok, sevinç yok
Yok, meydanda tan ile toplanan artık
Artık ne boyalı şeker atan, ne kapış kapış tutan
Tutup tutup boğmuş yıllar.

Yıllar, bir ömür arkadaşım, tükenen yaşım
Yaşlandıkça gördüğüm, benim telaşım.

Telaşım, meydanda ne çerçi, ne sergide kök sakız
Sakız gibi sünse de; kopmuş zaman, kopmuş töre…
Töresiz kaldı yavrular, analar, babalar
Babanın verdiği bir kuru harçlık, ya anne? !
Anamı hatırlarım hep, her bayram
Bayramın ilk günüydü, gitti bir buse konduramadan
Konmuyor yanağına kim bilir kaç çocuğun
Çocuklar yetim, çocuklar öksüz;
Öksüz kaldı bayramlar; var kutlayın siz.

Osman Öcal